پنج شنبه , ۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
آخرین مطالب
خانه » چهل حدیث از پیشوایان معصوم در ارتباط با حضرت حجّه بن الحسن العسکری(قسمت سوّم)

چهل حدیث از پیشوایان معصوم در ارتباط با حضرت حجّه بن الحسن العسکری(قسمت سوّم)

05

چهل حدیث از پیشوایان معصوم در ارتباط با حضرت حجّه بن الحسن العسکری(قسمت سوّم)

(۲۹)

   عن أبى‏بصیر و محمّدِبْنِ مُسلِمْ قالا: سَمِعْنا أَباعَبْدَاللَّهِ‏علیه‏السلام یَقُولُ: لایَکُونُ هذَا الْأَمْرُ حتّى یَذْهَبَ ثُلْثَا النّاسِ، فَقیلَ لَهُ: فَإِذا ذَهَبَ ثُلْثا النّاسِ فَما یَبقى؟ فَقالَ‏علیه‏السلام: أَماتَرضَوْنَ أَنْ تَکُونُوا الثُّلثَ الْباقى۳۴؟

ابوبصیر و محمّدبن مسلم گفتند: از حضرت صادق‏علیه‏السلام شنیدیم که مى‏فرمودند: تا دو سوّم مردم از بین نروند، امر ظهور واقع نشود؟ خدمتش عرضه شد: وقتى دو سوّم مردم از بین بروند چه باقى مى‏ماند؟ فرمودند: دوست ندارید شما -جزء- یک سوّم باقیمانده باشید؟

* یکى از نشانه‏هاى زمان ظهور آن است که دو سوّم مردم آن زمان با جنگ و بیمارى از بین بروند.

 

  (۳۰)

   عن سُلَیْمانَ‏بْنِ خالِد قال: سَمِعْتُ أَباعَبْدِاللَّهِ‏علیه‏السلام یَقُولُ: قُدّامَ الْقائَمِ مَوْتَتانِ: مَوْتٌ أَحْمَرٌ و موتٌ أبْیَضٌ، حتّى یَذْهَبَ مِنْ کُلِّ سِبْعَهٍ خَمْسَهٌ. الْموتُ الْأحْمَرُ: السَّیْفُ، وَ الْمَوْتُ الْأبْیَضُ: الطّاعُون۳۵ .
سلیمان‏بن خالد گفت: از حضرت صادق‏علیه‏السلام شنیدم که مى‏فرمودند: پیش از -ظهور حضرت- قائم دو نوع مرگ پیش خواهد آمد: مرگ سرخ و مرگ سفید. تا این که پنج هفتم مردم بمیرند. مرگ سرخ ، شمشیر است؛ و مرگ سفید، طاعون.

 

  (۳۱)

   عنِ الْمُعَلَّى‏بنِ خُنَیْس، عن أبى‏عبداللَّه‏علیه‏السلام قال: إِنّ أَمْرَ السُفیانی مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتومِ، وَ خُرُوجُهُ فی رَجَب۳۶ .
معلّى‏بن خنیس از حضرت صادق‏علیه‏السلام نقل کرد که آن حضرت فرمودند: خروج سفیانى از امور قطعى است، و خروج او در ماه رجب خواهد بود .

* سفیانى به عثمان‏بن عنبسه گفته مى‏شود که از نسل ابوسفیان ملعون است. او مظهر و جرثومه ناپاکى و تجاوز و ظلم است.
* از نشانه‏هاى حتمى ظهور حضرت مهدى‏علیه‏السلام آن است که پیش از قیام حضرتش سفیانى خروج خواهد کرد.

    (۳۲)

   عن أبی‏حَمْزهِ الثّمالی قال: قلتُ لأبی‏عبدِاللَّهِ‏علیه‏السلام: إنّ أباجعفرعلیه‏السلام کانَ یقول: إنَّ خروجَ السُّفیانى مِنَ الْأمْرِ الْمَحْتومِ؟ قال (لی): نَعَمْ، و اخْتلافُ وُلْدِ الْعَبّاسِ مِنَ الْمَحْتُومِ، وَ قَتْلُ النّفْسِ الزّکیّهِ مِنَ الْمَحْتُومِ، وَ خُرُوجُ الْقائِمِ‏علیه‏السلام  مِنَ الْمَحْتُومِ. فَقُلْتُ لَهُ: کَیْفَ یَکُونُ (ذلک) النّداءُ؟ قال: یُنادى مُنادٍ مِنَ السّماءِ أَوّلَ النَّهارِ: أَلا إِنَّ الْحَقَّ فی علیٍّ و شیعتِهِ، ثمّ ینادی إبلیس لَعَنَهُ اللَّهُ فی آخِرِ النّهار: أَلا اِنَّ الْحَقَّ فِی السُّفْیانیّ و شیعَتِهِ، فَیَرْتابُ عِنْدَ ذلِکَ الْمُبْطِلُونَ۳۷ .
ابو حمزه ثمالى گفت: به حضرت صادق‏علیه‏السلام عرضه داشتم: باقر العلوم‏علیه‏السلام مى‏فرمودند: خروج سفیانى از امور حتمى است. فرمودند: آرى. و اختلاف فرزندان عبّاس و کشته شدن نفس زکّیه و خروج قائم -آل محمّدعلیهم‏السلام- نیز از امور قطعى است. عرضه داشتم. ندا – ى آسمانى – چگونه است؟ فرمودند: یک منادى در اوّل روز از آسمان فریاد بر مى‏آورد که آگاه باشید حق در – میان – على‏علیه‏السلام و شیعیان اوست. سپس در پایان همان روز شیطان (لعنه اللَّه علیه) ندا مى‏کند: با خبر باشید که حق در -میان-  سفیانى و پیروان اوست. در چنین وقتى آنان که بر باطلند به تردید مى‏افتند .

* از نشانه‏هاى حتمى پیش از ظهور امام زمان‏علیه‏السلام نداى آسمانى است. صبح منادى فریاد بر مى‏آورد که حق با على علیه‏السلام و پیروان اوست، و عصر همانروز شیطان بانگ برمى‏آورد که حق با سفیانى و طرفداران اوست. و هرگز از یاد نبریم که پیامبر اکرم‏صلى الله وعلیه وآله فرموده‏اند: -همیشه و در همه جا- »الْحقُّ مَعَ عَلىٍّ وَ عَلىٌّ مَعَ الْحَقِّ – حق با على و على با حق است« و هرگز از هم جدا نخواهند شد.

 

    (۳۳)

   عن أبی‏بصیر، عن أبی‏عبدِاللَّهِ‏علیه‏السلام قال: تَنْکَسِفُ الشّمْسُ لِخَمْسٍ مَضَیْنَ مِنْ شَهْرِ رَمَضان قَبْلَ قیامِ الْقائِمِ‏علیه‏السلام۳۸ .
ابوبصیر گفت: امام صادق‏علیه‏السلام فرمودند: پیش از قیام قائم -آل محمّدعلیهم‏السلام- خورشید در روز پنجم ماه رمضان خواهد گرفت .
* دروغگویانى که مدّعى مهدویّت هستند، نشانه‏هاى قطعى پیش از ظهور را چگونه توجیه مى‏کنند؟

    (۳۴)

   عن أبی‏بصیر، عن أبی‏عبدِاللَّهِ علیه‏السلام قال: کُلُّ رایَهٍ تُرفَعُ قَبلَ قیامِ الْقائِم، فَصاحبُها طاغوت یُعْبَدُ مِنْ دُونِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ۳۹ .
ابوبصیر گفت: حضرت امام صادق‏علیه‏السلام فرمودند: هر پرچمى که -به علامت قیام- قبل از قیام قائم آل محمّدعلیهم‏السلام برافراشته شود صاحب آن پرچم طاغوت است که غیر خداى عزّ و جلّ مورد پرستش واقع مى‏شود .

* امام زمان‏علیه‏السلام با پرچم پیامبر اکرم‏صلى الله وعلیه وآله و شمشیر حضرت على‏علیهماالسلام قیام مى‏کند.
* بر افراشتن پرچم به معناى جنگ به راه انداختن است؛ و این امر اختصاص به امام زمان حضرت مهدى‏علیه‏السلام دارد.
* شیعیان مجاز نیستند همراه کسى که قیام کرده همچون زید قیام کنند، گرچه قیام کننده مردم را به امام زمان‏علیه‏السلام دعوت کند. زیرا امامان معصوم ما علیهم‏السلام فرموده‏اند که ما از او راضى نیستیم، چون امر ما را اطاعت نمى‏کند.

    (۳۵)

   عن هِشامِ‏بنِ سالِمٍ، عن أبی‏عبدِاللَّه‏علیه‏السلام قال: یَقُومُ الْقائِمُ و لَیْسَ لِأَحَدٍ فی عُنُقِهِ عَهْدٌ و لا عَقْدٌ و لا بَیْعَهٌ۴۰ .
هشام بن سالم گفت: حضرت صادق‏علیه‏السلام فرمودند: قائم‏علیه‏السلام قیام مى‏کند در حالى‏که هیچکس بر گردن او نه پیمانى دارد و نه قراردادى و نه بیعتى .

* در زمان ظهور حضرت مهدى‏علیه‏السلام هیچ امرى مانع اجراى عدالت و سرکوبى ستمگران و نابودى کافران و مشرکان و منافقان نمى‏شود.
* امام زمان‏علیه‏السلام با هیچ فردى پیمان نبسته که او را در ظلم و جورش مهلت دهد، و با حاکمى بیعت نکرده که در حکومت او قیام نکند.

    (۳۶)

   عن أَبانِ‏بنِ تَغْلِب قال: قال أبوعبدِاللَّه‏علیه‏السلام: أوّلُ مَنْ یُبایِعُ الْقائِمَ‏علیه‏السلام جبرئیل، یَنْزِلُ فی صُورَهِ طَیْرٍ أَبْیَضٍ فَیُبایِعُهُ، ثُمَّ یَضَعُ رِجْلاً عَلى بَیْتِ اللَّهِ الْحَرامِ وَ رِجْلاً عَلى بَیْتِ الْمُقَدَّس ثُمّ یُنادی بصوت طَلِقٍ تَسْمَعُهُ الْخَلائِقُ «أتى أمرُاللَّهِ فَلاتستعجلوه۴۱».۴۲
ابان بن تغلب گفت: حضرت صادق‏علیه‏السلام فرمودند: نخستین کسى که با قائم -آل محمّدعلیهم‏السلام- بیعت مى‏کند، جبرئیل -فرشته مقرّب خداوند- است که به شکل پرنده‏اى سفید از آسمان فرود مى‏آید و با آن -حضرت- بیعت مى‏کند. پس از آن -جبرئیل- یک پاى خود را بر بیت اللَّه الحرام و پاى دیگر را بر بیت المقدس مى‏گذارد و با صدایى آشکار که تمامى مخلوقات بشنوند ندا مى‏دهد: «فرمان خدا رسید، براى آن شتاب مکنید».

* همه مخلوقات در انتظار وعده پیروزى حق بر باطلند.
* فرشتگان الهى در انتظار ظهور امام زمان‏علیه‏السلام مى‏باشند تا امر خدا بر همه چیز غلبه کند.

 

    (۳۷)

   عن أبانِ‏بنِ تَغْلِب قال: قال أبوعبدِاللَّه‏علیه‏السلام: کَأَنّى أَنْظُرُ إلَى الْقائِمِ‏علیه‏السلام على ظَهْرِ النّجَفِ، فَإذَا اسْتَوى عَلى ظَهْرِ النَّجَفِ رَکِبَ فَرَساً أَدْهَمَ أَبْلَقَ، بَیْنَ عَیْنَیْهِ شِمْراخٌ ثُمَّ یَنْتَفِضُ بِهِ فَرَسُهُ، فَلایَبْقى أَهْلُ بَلْدَهٍ إلاّ وَ هُمْ یَظُنُّونَ أَنَّهُ مَعَهُمْ فی بِلادِهِمْ، فَإِذا نَشَرَ رایَهَ رَسُولِ اللَّهِ‏صلى الله وعلیه وآله اِنْحَطّ إلَیْهِ ثَلاثَهُ عَشَرَ أَلْف مَلَکٍ و ثلاثهُ عَشَرَ مَلَکاً کُلُّهُم یَنتَظِرُ الْقائِمَ‏علیه‏السلام، وَ هُمْ الّذینَ کانُوا مَعَ نُوحٍ‏علیه‏السلام فِى السّفینَهِ وَ الَّذینَ کانوا مع إبراهیمَ الْخَلیلِ‏علیه‏السلام حَیْثُ اُلْقِىَ فِى‏النّارِ، وَ کانُوا معَ عیسى‏علیه‏السلام حَیْثُ رُفِعَ، وَ أَرْبَعَهُ آلافٍ مُسَوِّمینَ و مُردِفینَ، ثَلاثَمأه و ثلاثَه عَشَرَ مَلَکاً یَوْمَ بَدْرٍ، وَ أَرْبَعَهُ آلاف مَلَکٍ الّذینَ هَبَطُوا یُریدُونَ القِتالَ مَعَ الْحُسَیْن‏بنِ عَلىٍّ علیهماالسلام فَلَمْ‏یُؤْذَنْ لَهُمْ فَصَعَدُوا فِى‏الْإسْتیذانِ وَ هَبَطُوا وَ قَدْ قُتِلَ الْحُسَیْنُ‏علیه‏السلام. فَهُمْ شُعْثٌ غُبْرٌ یَبْکُونَ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ‏علیه‏السلام إلى یَوْمِ الْقِیامَهِ، وَ ما بَیْنِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ‏ علیه‏السلام إلَى السَّماءِ مُخْتَلَفُ الْمَلائِکَهِ۴۳ .
ابان بن تغلب گفت: حضرت صادق‏علیه‏السلام فرمودند: گویا که من قائم‏علیه‏السلام را در پشت شهر نجف مى‏بینم که چون بر نجف مسلّط شود بر اسب سیاهى که خالهاى سفید دارد و میان دو چشمش لکّه سفیدى است سوار مى‏شود. آن اسب او را به سرعت حرکت مى‏دهد و اهل هیچ شهرى نیست مگر آنکه گمان مى‏کنند آن حضرت با آنان و در شهر آنان است؛ و زمانى که پرچم رسول خداصلى الله وعلیه وآله را به اهتزاز در مى‏آورد سیزده هزار و سیزده فرشته از آسمان به سوى او فرود مى‏آیند ؛ فرشتگانى که همه چشم به راه قائم‏علیه‏السلام هستند آنان -همان فرشتگانى- هستند که با حضرت نوح‏علیه‏السلام در کشتى بودند؛ و همراه حضرت ابراهیم خلیل‏علیه‏السلام آنگاه که به آتش افکنده شد و همراه حضرت عیسى‏علیه‏السلام وقتى که به آسمان برده شد. و چهار هزار فرشته نشان دار که به ردیف پشت سر هم مى‏باشند. و سیصد و سیزده فرشته‏اى که در جنگ بدر -همراه لشکر پیامبرصلى الله وعلیه وآله- بودند، و چهار هزار فرشته‏اى که از آسمان فرود آمدند تا همراه سیّدالشّهداء حسین بن على علیهماالسلام نبرد کنند ولى به آنان اذن داده نشد و به آسمان بازگشتند تا از خدا اذن بگیرند امّا پس از آنکه فرود آمدند حضرت امام حسین‏علیه‏السلام کشته شده بود. پس آنان موى پریشان و غبار آلود در کنار قبر حضرت حسین‏علیه‏السلام تا روز قیامت گریه مى‏کنند ؛ و فاصله میان قبر حسین‏علیه‏السلام تا آسمان محل آمد و رفت فرشتگان الهى است .

* خداوند ولىّ خود حضرت بقیهاللَّه‏علیه‏السلام را اینگونه یارى مى‏کند. جنّ و انس و آسمان و زمین همه در اختیار خلیفه خدایند.
* به خواست و اراده خدا هر کس در هر جا هست امام زمان‏علیه‏السلام را در شهر خود مى‏بیند.
* در جایى که فرشتگان الهى کمر خدمت براى امام زمان‏علیه‏السلام بسته‏اند چه لطف بزرگى است در حقّ یاران حضرت که به توفیق خداوند بزرگ در رکاب حضرتش جهاد مى‏کنند.

    (۳۸)

  عن أبان‏بن تَغْلِب قال: قال أبوعبدِاللَّه‏علیه‏السلام: سَیَأْتی فی مَسْجِدِکُمْ ثَلاثَمائهٍ وَ ثَلاثَه عَشَرَ رَجُلاً -یعنى مسجد مکّه- یَعْلَمُ أَهْلُ مَکّهَ أَنَّهُ لَمْ‏یَلِدْهُمْ آباؤُهُمْ وَ لا أَجْدادُهُمْ، عَلَیْهِمُ السُّیُوفُ، مَکْتُوبٌ عَلى کُلِّ سَیْفٍ کَلِمَهٌ تُفْتِحُ الْفَ کَلمَهٍ، فَیَبْعَثُ اللّهُ تَبارَکَ وَ تَعالى ریحاً فَتُنادى بِکُلِّ وادٍ: «هذَا الْمَهْدىُّ یَقضى بِقضاءِ داود و سُلَیمان‏علیهماالسلام، (و) لایُریدُ عَلَیْهِ بَیِّنَهً۴۴».
ابان بن تغلب گفت: حضرت صادق‏علیه‏السلام فرمودند: بزودى سیصد و سیزده مرد به مسجد شما -بیت اللَّه الحرام- خواهند آمد. اهل مکّه مى‏دانند که آنان زاییده پدران و نیاکان آنان نیستند. شمشیرهایى بر آنان -حمایل- است که بر روى هر یک کلمه‏اى نوشته شده که هزار کلمه دیگر را مى‏گشاید. پس خداوند تبارک و تعالى بادى را بر مى‏انگیزد که به هر وادى ندا بر دارد: این است مهدى -آل محمّدعلیهم‏السلام- که همچون داود و سلیمان قضاوت مى‏کند و از کسى شاهد و دلیلى نمى‏خواهد .

* ویژگیهاى خود حضرت مهدى‏علیه‏السلام از ولادت تا ظهور و آنچه پس از ظهور بدست آن وجود مقدّس اجرا مى‏شود همه دلالت بر آن دارد که امر او الهى است و به دست فرد و یا گروهى نمى‏باشد. هیچکس هیچگونه دخالتى در هیچ امرى از امور آن عزیز بهتر از جان را ندارد.
* وجود مقدّس امام زمان‏علیه‏السلام را نباید با هیچ پیامبر و وصىّ پیامبرى مقایسه کرد زیرا امر او امر دیگرى است.

 

    (۳۹)

   عن أبی‏بصیرٍ قال: سأَلَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْکُوفَهِ أباعبدِاللَّه‏علیه‏السلام: کَْم یَخْرُجُ مَعَ الْقائِمِ‏علیه‏السلام؟ فَإِنَّهُمْ یَقُولُونَ: إِنَّهُ یَخْرُجُ مَعَهُ عِدَّهُ أَهْلِ بَدْرٍ ثَلاثمِائَهٍ وَ ثَلاثَهَ عَشَرَ رَجُلاً، قال: وَ ما یَخْرُجُ إلاّ فى أُولى قُوّهٍ، وَ ما تَکُونُ أُولُوا الْقُوَّهِ أَقَلَّ مِنْ عَشْرَهِ آلافٍ۴۵ .
ابوبصیر گفت: مردى از اهل کوفه از حضرت صادق‏علیه‏السلام پرسید: چند نفر همراه قائم‏علیه‏السلام قیام خواهند کرد؟ – عدّه‏اى – مى‏گویند: همراهان حضرت به اندازه اهل بدر، سیصد و سیزده نفر از مردانند. – حضرت – فرمودند: قیام نمى‏کند مگر در میان صاحبان قدرت؛ و صاحبان قدرت کمتر از ده هزار نفر نیستند .

* یاران خاصّ غیر از لشکریان حضرت مى‏باشند. لشکریان حضرت کمتر از ده هزار نفر مى‏باشند.

    (۴۰)

   عن أبانِ‏بنِ تَغْلِب قال: قال أبوعبدِاللَّه‏علیه‏السلام: إذا قامَ الْقائِمُ‏علیه‏السلام لَْم یَقُمْ بَیْنَ یَدَیْهِ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِ  الرَّحْمنِ إلاّ عَرَفَهُ صالِحٌ هُوَ أَمْ طالِحٌ؟ لِأنَّ فیهِ آیَهً لِلْمُتَوَسِّمینَ وَ هِىَ بِسَبیلٍ مُقیمٌ۴۶ . ۴۷
ابان بن تغلب گفت: حضرت صادق‏علیه‏السلام فرمودند: زمانى که قائم‏علیه‏السلام قیام کند، هیچکس از آفریدگان خداى مهربان در پیش رویش نمى‏ایستد مگر آنکه -قائم‏علیه‏السلام- او را مى‏شناسد که درستکار است یا تبهکار. چرا که -خداوند متعال فرموده است:- این نشانه‏اى براى هوشیاران و آن بر راهى ثابت و پایدار است .

* امام زمان‏علیه‏السلام خلیفه خدا و امین اللَّه بر همه خلق است. او بر همه چیز جز خدا احاطه دارد و همه مخلوقات را به خوبى مى‏شناسد. کسى گمان نکند که او همانند دیگر زمامداران جهان است که از شناخت اطرافیان خودشان عاجزند. او فریب هیچکس را نمى‏خورد و به دانش الهى خود عمل مى‏کند.

   و السّلام؛ نیمه شعبان المعظّم ۱۴۲۰ ه . ق

____________________________________________________________________________________

 پانوشت:

۳۴  – بحار الانوار ج۴۸، ص۲۰۷، حدیث ۴۴.

۳۵  – کمال الدّین صدوق، ص۶۵۵، حدیث ۲۷ .

۳۶  – کمال الدّین صدوق، ص۶۵۰، حدیث ۵ .

۳۷  – کمال الدّین‏صدوق ص۶۵۲، حدیث ۱۴ .

۳۸  – کمال الدّین صدوق ص۶۵۵، حدیث ۲۸ .

۳۹  – کافى، ج۸، ص ۲۹۵، حدیث ۴۵۲ .

۴۰  – اصول کافى، ج۱، ص۳۴۲، حدیث ۲۷٫

۴۱  – قرآن کریم، سوره نمل، آیه ۱٫

۴۲  – کمال الدّین صدوق، ص۶۷۱، حدیث ۱۸ .

۴۳  – کمال الدّین صدوق ص۶۷۱، حدیث ۲۲٫

۴۴  – کمال الدّین صدوق، ص۶۷۱، حدیث ۱۹ .

۴۵  – کمال الدّین صدوق، ص۶۵۴، حدیث ۲۰ .

۴۶  – قرآن کریم، سوره حجر، آیه‏هاى ۷۵ و ۷۶ .

۴۷  – کمال الدّین، صدوق، ص ۶۷۱، حدیث ۲۰ .

خبرنامه آرمان مهدویت

جوابی بنویسید

ایمیل شما نشر نخواهد شد.خانه های ضروری نشانه گذاری شده است. *

*