آرمان مهدویت مذهبی ، اعتقادی
مرحوم حاج شیخ جعفر شوشتری در کتاب خصائص الحسینیه صفاتی برای مجالس عزاداری امام حسین(ع) بدین شرح بیان می فرماید: مجالس عزاداری امام حسین(ع) چهارده صفت دارد؛
اول: آنکه مصلای خداوند است یعنی محل صلوات اوست بر اهلش.
دوم: آنکه ملائکه در آن حاضر می شوند.
سوم: آنکه شخص عزادار به دعای پیغمبر خدا و ائمه طاهرین صلوات الله علیهم فائز می گردد.
چهارم: آنکه منظور نظر بهجت اثر حضرت اباعبدالله الحسین(ع) واقع می شود.
پنجم: آنکه آن حضرت با عزادار، مخاطبه و مکالمه می نماید.
ششم: چنین مجلسی محبوب حضرت امام جعفر صادق(ع) و دیگر معصومین (صلوات الله علیهم) است.
هفتم: چنین مجلسی مانند عرفات است (عرفات سرزمینی است که پیامبر اعظم(ص) فرمود: در میان گناهان، گناهانی است که جز در عرفات بخشیده نمی شود.)
هشتم: چنین مجلسی مانند مشعرالحرام است (مشعر سرزمینی است که حاجیان در آن وقوف می نمایند و امام صادق(ع) فرمود چنانچه حاجی در مشعر وقوف کند از گناه خارج می شود.)
نهم: چنین مجلسی مانند حطیم است حطیم مساحت میان حجرالاسود و زمزم و مقام ابراهیم و قسمتی از حجر اسماعیل را حطیم می گویند. در این مکان حدود یکصد تن از انبیای الهی و از جمله حضرت آدم، نوح، صالح، اسحاق، یوسف، شعیب و… دفن شده اند. آنجا مکانی است که دعا مستجاب می شود.
دهم: مطاف بیت الله است (مجالس عزاداری امام حسین(ع) حریم خانه خداست.)
یازدهم: چنین مجلسی قبه امام حسین(ع) است.
دوازدهم: چنین مجلسی خاموش کننده آتش هاست.
سیزدهم: چنین مجلسی منبع آب حیات است (عزاداری بر امام حسین(ع) عامل رستگاری و فلاح است.)
چهاردهم: چنین مجلسی تالی مجلسی می شود که ابتدای آن خلقت و انتهای آن محشر است. بنابراین ماییم و محافل عزاداری سالار شهیدان. ماییم و صاحبان عزا و خوشا به حال کسانی که توفیق حضور در خیمه های حضرت اباعبدالله الحسین(ع) را پیدا کنند و در صف انبیا و اولیای خدا بر مصائب آن حضرت اشک بریزند. شاید غم و اندوهی را که به خاطر غفلت و سرگرمی های دنیا معمولا به انسانها دست می دهد با اشک بر حسین(ع) از دل خارج نماییم و مشعل معرفت را بیش از پیش در درون خود شعله ور سازیم و از خرمن فیض حسینی توشه ای برگیریم که پیامبر اعظم(ص) فرمود: حسین دری از در های بهشت است، هرکس با او دشمنی کند خداوند بوی بهشت را بر او حرام می سازد. در محافل عزای آن حضرت غیرت، عزت ، حمیت و دینمداری را از فرهنگ غنی عاشورا به غنیمت گرفته و برای دنیایی آباد و زندگی شرافتمندانه و آخرتی مورد پسند خدای سبحان از ذخایر برگرفته شده، بهره گیریم و خون پاک حسینی را در شریان های خود به حرکت درآوریم که به قول اقبال لاهوری:
تا قیامت قطع استبداد کرد
موج خون او چمن ایجاد کرد
خون او تفسیر این اسرار کرد
ملت خوابیده را بیدار کرد
و به قول صابر همدانی:
از حسین اکتفا به نام حسین
نبود در خور مقام حسین
بلکه باید که خلق دریابند
هدف اصلی قیام حسین
