جمعه , ۱۰ فروردین ۱۴۰۳
آخرین مطالب
خانه » جواز جمع صلاتین+سند

جواز جمع صلاتین+سند

13920517104745277953044

جواز جمع صلاتین+سند

چرا برای مردم نمی گویید گاهی پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشاء را در مدینه یعنی در وطن خود (بدون خوف و بدون ضرورت و خوفی) با هم و جمع می خواندند به جهت انکه حرج و دشواری برای امت شان نباشد، همانگونه که امروزه اکثر شیعیان اینگونه انجام می دهند؟ (۱)

منبع : http://www.fetrat.com/ShowContent.aspx?Cont=1&ContText=233&L=1

پی نوشت:

۱ – عن ابن عباس صلی رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) الظهر و العصر جمیعا و المغرب و العشاء جمیعا فی غیر خوف و لاسفر.

عبدالله بن عباس میگوید: رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشاء را باهم خواندند در حالی که در سفر و خوف نبودند.

الموطاء- کتاب قصر الصلاه فی السفر، باب الجمع بین الصلاتین فی الحضرو السفرح ۱۴۴/۱۴ و

صحیح البخاری کتاب مواقیقت الصلاه، باب تاخیر الظهر الی العصر ۲۸۶/۱ و باب وقت المغرب ۲۹۳/۱ و

صحیح مسلم، کتاب الصلاه المسافرین و قصرها، باب الجمع بین الصلاتین فی الحضر، حدیث ۴۹ و۵۰، ج ۴۸۹/۱ و ۴۹۰ و

سنن ابی داوود، کتاب الصلاه، باب الجمع بین الصلاتین ح ۱۲۱۰ و ۱۲۱۱ و ۱۲۱۴ و ج ۶/۲٫

خبرنامه آرمان مهدویت

یک نظر

  1. نحوه نماز خواندن به فرموده امام صادق علیه السلام
    حماد بن عیسی می گوید: امام صادق علیه السلام به من فرمود: نماز بلدی به خوانی؟ گفتم” کتاب حریز که در باره نماز است همراه من است، فرمود عمل به آن اشکالی ندارد، اکنون بر خیز و نماز به خوان، بلند شدم و رو به قبله شروع به نماز کردم . رکوع و سجود رفتم، فرمود: تو نماز درستی نخواندی، چقدر زشت است که شصت یا هفتاد سال از عمر انسان بگذرد و لی یک نماز با شرائطش نخواند، حماد می گوید: از سخن امام احساس شرمندگی کردم و گفتم: قربانت شوم نماز را به من بیاموز.

    امام علیه السلام رو به قبله ایستاد و دستها را پس از جمع کردن انگشتها روی رانهایش گذاشت و پاها را نزدیک به هم نمود به نحوی که به اندازه سه انگشت باز بیشتر فاصله نبود و انگشت پاهایش نیز رو به قبله بود و با حالت خشوع تکبیر گفت سپس سوره حمد را با ترتیل خواند و بعد از آن سوره توحید را تلاوت نمود، اندکی مکث کرد، دستها را تا مقابل صورت بالا آورد و تکبیر گفت سپس به رکوع رفت، کف دستها را در حال باز بودن انگشتها روی زانو گذاشت و پشت و کمرش را صاف و کشیده قرار داد بگونه ای که اگر قطره آب یا روغنی بر پشتش می چکید فرو نمی غلطید، گردنش را کشیده و چشمها را بسته نگه داشت و سه مرتبه گفت: «سبحان ربّی العظیم و بحمده» آنگاه ایستاد و در حالت آرامش گفت: سمع الله لمن حمده، سپس دو دستش را بالا آورد و تکبیر گفت و به سجده رفت به این صورت که دو کف دست را با انگشتان بسته در دو طرف بناگوشش گذاشت و سه دفعه گفت: «سبحان ربی الاعلی و بحمده» هنگام سجده هشت جای بدنش را بر زمین گذاشت: پیشانی، دو کف دست، دو زانو، سر دو انگشت بزرگ پا و نُک بینی، سپس سر از سجده بلند کرد و بر ران چپش نشست و پشت پای راست را بر کف پای چپ قرار داد و گفت: استغفر الله ربی واتوب الیه، سپس تکبیر گفت و سجده دوم را به جا آورد، دو رکعت به همین صورت به جا آورد و تشهد خواند و سلام داد و گفت: ای حماد اینگونه نماز بخوان.

    الکافی: ج ۳ ص ۳۱۱ ح ۸ .

جوابی بنویسید

ایمیل شما نشر نخواهد شد.خانه های ضروری نشانه گذاری شده است. *

*