جواز جمع صلاتين+سند
چرا براي مردم نمي گوييد گاهي پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشاء را در مدينه يعني در وطن خود (بدون خوف و بدون ضرورت و خوفي) با هم و جمع مي خواندند به جهت انكه حرج و دشواري براي امت شان نباشد، همانگونه كه امروزه اكثر شيعيان اينگونه انجام مي دهند؟ (1)
منبع : http://www.fetrat.com/ShowContent.aspx?Cont=1&ContText=233&L=1
پي نوشت:
1 – عن ابن عباس صلي رسول الله (صلي الله عليه و آله و سلم) الظهر و العصر جميعا و المغرب و العشاء جميعا في غير خوف و لاسفر.
عبدالله بن عباس ميگويد: رسول خدا صلي الله عليه و آله و سلم نماز ظهر و عصر و نماز مغرب و عشاء را باهم خواندند در حالي كه در سفر و خوف نبودند.
الموطاء- كتاب قصر الصلاه في السفر، باب الجمع بين الصلاتين في الحضرو السفرح 144/14 و
صحيح البخاري كتاب مواقيقت الصلاه، باب تاخير الظهر الي العصر 286/1 و باب وقت المغرب 293/1 و
صحيح مسلم، كتاب الصلاه المسافرين و قصرها، باب الجمع بين الصلاتين في الحضر، حديث 49 و50، ج 489/1 و 490 و
سنن ابي داوود، كتاب الصلاه، باب الجمع بين الصلاتين ح 1210 و 1211 و 1214 و ج 6/2.
نحوه نماز خواندن به فرموده امام صادق عليه السلام
حماد بن عيسي مي گويد: امام صادق عليه السلام به من فرمود: نماز بلدي به خواني؟ گفتم” كتاب حريز كه در باره نماز است همراه من است، فرمود عمل به آن اشكالي ندارد، اكنون بر خيز و نماز به خوان، بلند شدم و رو به قبله شروع به نماز كردم . ركوع و سجود رفتم، فرمود: تو نماز درستي نخواندي، چقدر زشت است كه شصت يا هفتاد سال از عمر انسان بگذرد و لي يك نماز با شرائطش نخواند، حماد مي گويد: از سخن امام احساس شرمندگي كردم و گفتم: قربانت شوم نماز را به من بياموز.
امام عليه السلام رو به قبله ايستاد و دستها را پس از جمع كردن انگشتها روي رانهايش گذاشت و پاها را نزديك به هم نمود به نحوي كه به اندازه سه انگشت باز بيشتر فاصله نبود و انگشت پاهايش نيز رو به قبله بود و با حالت خشوع تكبير گفت سپس سوره حمد را با ترتيل خواند و بعد از آن سوره توحيد را تلاوت نمود، اندكي مكث كرد، دستها را تا مقابل صورت بالا آورد و تكبير گفت سپس به ركوع رفت، كف دستها را در حال باز بودن انگشتها روي زانو گذاشت و پشت و كمرش را صاف و كشيده قرار داد بگونه اي كه اگر قطره آب يا روغني بر پشتش مي چكيد فرو نمي غلطيد، گردنش را كشيده و چشمها را بسته نگه داشت و سه مرتبه گفت: «سبحان ربّي العظيم و بحمده» آنگاه ايستاد و در حالت آرامش گفت: سمع الله لمن حمده، سپس دو دستش را بالا آورد و تكبير گفت و به سجده رفت به اين صورت كه دو كف دست را با انگشتان بسته در دو طرف بناگوشش گذاشت و سه دفعه گفت: «سبحان ربي الاعلي و بحمده» هنگام سجده هشت جاي بدنش را بر زمين گذاشت: پيشاني، دو كف دست، دو زانو، سر دو انگشت بزرگ پا و نُك بيني، سپس سر از سجده بلند كرد و بر ران چپش نشست و پشت پاي راست را بر كف پاي چپ قرار داد و گفت: استغفر الله ربي واتوب اليه، سپس تكبير گفت و سجده دوم را به جا آورد، دو ركعت به همين صورت به جا آورد و تشهد خواند و سلام داد و گفت: اي حماد اينگونه نماز بخوان.
الكافي: ج 3 ص 311 ح 8 .