علی(ع) با آن همه شجاعت که پهلوانان قریش را به خاک انداخت ،چگونه ممکن است به راحتی طناب به گردن اوبی

علی(ع) با آن همه شجاعت که پهلوانان قریش را به خاک انداخت ،چگونه ممکن است به راحتی طناب به گردن اوبیاندازند واز او به زور بیعت بگیرند ؟

علی(ع) با آن همه شجاعت که پهلوانان قریش را به خاک انداخت ،چگونه ممکن است به راحتی طناب به گردن اوبیاندازند واز او به زور بیعت بگیرند ؟

اين دو حديث ، به روشني بيانگر موقعيّت حضرت علي عليه السلام پس از رسول خدا صلي الله عليه و آله وسلم است :

ألا ترضي ان تكون مِنِّي بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَي إِلاَّ أَنَّهُ ليس نَبِيُّ بَعْدِي

صحيح بخاري ، كتاب فضائل أصحاب النّبيّ ، باب 39 مناقب على‏بن ابى‏طالب ح225 و كتاب المغازي ، باب 195 غزوة تبوك ، ح 857

يَكُونُ فِي هَذِهِ الْأُمَّةِ كُلّما كَانَ فِي بَنِي إِسْرَائِيلَ حَذْوَ النَّعْلِ بِالنَّعْلِ وَ الْقُذَّةِ بِالْقُذَّةِ

من لا يحضره الفقيه للشيخ الصدوق ، ج1، ص130 ، ح 609 و

… و از كتب أهل‏سنّت سنن الترمذي ، ج5 ، باب 18 ، ح 2641 ، ص26 ؛ تحفة الأحوذي ، ج7 ، ص399 ، ح 2779 ، و مستدرك حاكم ، ج1 ، ص129 ، و مجمع الزوائد ، ج7 ، كتاب الفتن ، باب افتراق الأمم و اتباع سنن من مضي ، حديث 12100 ، ص514 ، و باب في اتباع سنن من مضي ، حديث 12103 تا 12107 ، ص 516 و 517 و كتاب السّنة ابن ابي عاصم ، رقم 45 ، ص25 ، و معجم الكبير الطبراني ، ج6 ، حديث 6017 ، ص204
پيغمبر صلي الله عليه و آله وسلم در اين دو حديث – كه با سندهاي فراواني در كتب شيعه و اهل سنت آمده – فرموده است : علي نسبت به من همچون هارون نسبت به موسي است و آنچه از بني اسرائيل بر هارون در غياب موسي عليه السلام رخ داده ، همان نسبت به علي عليه السلام از سوي اين امّت پيش خواهد آمد . و خداوند آنچه از بني اسرائيل نسبت به هارون پيش آمده است را در سوره اعراف بيان فرموده است :

موسي به برادرش هارون گفت : در ميان قوم من مرا جانشيني كن و به صلاح عمل كن و راه مفسدان را متابعت نكن . اعراف : 142

پس از چند آيه كه انحراف بني اسرائيل را در نبود حضرت موسي عليه السلام بيان مى‏كند ، جريان بازگشت موسي عليه السلام را چنين آورده است :

چون موسي به سوي قومش بازگشت ، با خشم و تأسف گفت : پس از من بد عمل كرديد ، آيا به سوي عذاب الهي شتافتيد ؟ لوح‏ها را افكند و سر برادرش هارون را گرفت به سوي خود كشيد ، ( هارون ) گفت : ي فرزند مادرم ، اين قوم مرا ضعيف شمردند و نزديك بود مرا بكشند ، زبان سرزنش دشمنان را بر من مگشي ، مرا از زمره گروه ستم پيشه به حساب نياور همان ، آيه 150

و در سوره « طه‏ » ، سخن موسي با بني اسرائيل را پس از بازگشت ، چنين نقل مى‏كند :

پس موسي به سوي قومش بازگشت با خشم و تأسّف فرمود : ي قوم ، آيا پروردگارتان وعده خوبي به شما نداد ؟ آيا زمان بسيار گذشته بود ، يا شما مى‏خواستيد غضب خدا بر جمعتان فرود آيد ؟ از اين جهت ( عهد ) و وعده‏ي را كه بسته بوديد تخلف كرديد طه‏ : 86

و پس از آياتي چند ، سخنان موسي با هارون چنين آمده است :

فرمود : اي هارون ، هنگامي كه ديدي آنان گمراه شدند ، چه چيز مانع و جلودار تو بود كه از من تبعيّت كني ( و با آنان درگير شوي ) آيا نافرماني مرا كردي ؟ همان : 92 و 93

اين سخنان را در حالي موسي به هارون مى‏گفت كه سر و محاسن هارون را گرفته و مى‏كشيد ، از اين رو هارون گفت :

ا ي فرزند مادرم ، ريش و سرم را ( چنين ) مگير ، مى‏ترسيدم بگويي ميان بني اسرائيل تفرقه افكندي و سفارش مرا به كار نبستي ! همان : 94

آیا در اینجا باید گفت : آيا هارون تا اين حد ترسو بود ؟ !

مرحوم طبرسي پس از نقل احتجاجات اميرمؤمنان عليه السلام با ابوبكر و عمر و بيان هجوم به خانه و جريان مقدمات شهادت حضرت زهرا عليها السلام چنين مى‏گويد :

ثمّ انطلقوا بعليّ عليه السلام ملبباً بحبل حتّي انتهوا به إلي أبي بكر و عمر .

سپس علي عليه السلام را در حالي كه گريبانش را گرفته بودند ، به شدّت كشان كشان به زور به سوي ابوبكر وعمر بردند

و در ادامه – پس از اتمام حجّت علي عليه السلام و ابراز شجاعت و بيان علّت مقابله نكردن با خصم و اثبات حقانيت خود و مورد تهديد قرار گرفتن آن حضرت به قتل – تلاوت علي عليه السلام اين آيه شريفه را نقل كرده :

قالَ ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَ كادُوا يَقْتُلُونَنِي فَلا تُشْمِتْ بِي اْلأَعْداءَ . .

الاحتجاج للطبرسي ، ج1 ، ص209تا ص216

منبع : شمیم شیعه

http://shamimshia.com/fa/amire-momenan-ali/206-byat-ali-ba-kolafa/1298-byat-ali-ba-kolafa1