متن و ترجمه ی دعای شریف احتجاب

دعای شریف احتجاب

اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْئَلُکَ یَا مَنِ احْتَجَبَ بِشُعَاعِ نُورِهِ عَنْ نَوَاظِرِ خَلْقِهِ‏

خداوندا؛همانا درخواست میکنم ترا اى کسیکه به سبب پرتو نور خود از نظرهای مخلوقاتش پنهان است،

یَا مَنْ تَسَربَلَ بِالْجَلَالِ وَ الْعَظَمَهِ وَ اشْتَهَرَ بِالتَّجَبُّرِ فِی قُدْسِهِ

اى کسیکه پوشیده است لباس جلال و بزرگى را و مشهورشده به صاحبیّت جبروت درمنزّه بودنش،

یَا مَنْ تَعَالَی بِالْجَلَالِ وَ الْکِبْرِیَاءِ فِی تَفَرُّدِ مَجْدِهِ

اى کسیکه بلندمرتبه است به سبب جلالت و بزرگوارى در تنهائى شرفش،

یَا مَن اِنقَادَتِ الْاُمُورُ بِاَزِمَّتِهَا طَوْعاً لِاَمرِهِ

اى کسیکه اطاعت نموده‏اند از چیزها به تمامى اطاعت کردن مر فرمان او را،

یَا مَنْ قَامَتِ  السَّمَاوَاتُ وَ الْاَرَضُونَ مُجِیبَاتٌ لِدَعوَتِهِ

اى کسى که آسمان‏ها و زمین‏ها به پاى ایستاده‏اند در حالى که خواندن او را جواب دهنده‏اند،

یَا مَنْ زَیَّنَ السَّمَاءَ بِالنُّجُومِ الطَّالِعَهِ وَ جَعَلَهَا هَادِیَهً لِخَلْقِهِ

اى کسیکه آسمان رابه ستاره‏هاى طلوع‏کننده زینت بخشیده وآنهارا راهنمائى براى مخلوقات خود گردانیده است،

یَا مَنْ اَنَارَ الْقَمَر الْمُنِیرَ فِی سَوَادِ اللَّیْلِ الْمُظْلِمِ بِلُطْفِهِ

اى کسیکه ماه روشن را در سیاهى شب تاریک به لطف خود روشن کرده است،

یَا مَنْ اَنَارَ الشَّمْسَ الْمُنِیرَهَ وَ جَعَلَهَا مَعَاشاً لِخَلْقِهِ وَ جَعَلَهَا مُفَرِّقَهً بَیْنَ اللَّیْلِ وَ النَّهَارِ بِعَظَمَتِهِ

اى کسیکه آفتاب روشن را نورانى گردانیده است و آن را سبب زندگانى براى خلق خود گردانیده و آنرا جداکننده میان شب و روز گردانیده به بزرگى خود،

یَا مَنِ اسْتَوْجَبَ الشُّکْرَ بِنَشْرِ سَحَائِبِ نِعَمِهِ‏

اى کسیکه سزاوار است شکر را به سبب پهن نمودن ابرهاى نعمت‏هاى خود.

اَسئَلُکَ بِمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِکَ وَ مُنْتَهَی الرَّحْمَهِ مِنْ کِتَابِکَ

درخواست میکنم ترا به مواضع انعقاد عزّت از عرش تو و به منتهاى شفقت از کتاب تو

وَ بِکُلِّ اِسْمٍ هُوَ لَکَ سَمَّیْتَ بِهِ نَفْسَکَ اَوِ اسْتَاثَرْتَ بِهِ فِی عِلْمِ الْغَیْبِ عِنْدَکَ

و به هر نامى که آن از براى تو است که به آن خود را نامیده‏اى یا آن را در علم پنهان نزد خود اختیار کرده‏اى

وَ بِکُلِّ اسْمٍ هُوَ لَکَ اَنزَلْتَهُ فِی کِتَابِکَ

و به هر نامى که آن از براى توست که نازل نموده‏اى تو آن را در کتاب خود

اَوْ اَثْبَتَّهُ فِی قُلُوبِ الصَّافِّینَ الْحَافِّینَ حَوْلَ عَرْشِکَ

یا ثابت نموده‏اى تو آن را در دلهاى صف کشندگان و طواف‏کنندگان دور عرش تو

فَتَرَاجَعَتِ الْقُلُوبُ إِلَى الصُّدُورِ عَنِ الْبَیَانِ بِإِخْلَاصِ الْوَحْدَانِیَّهِ وَ تَحْقِیقِ الْفَرْدَانِیَّهِ مُقِرَّهً لَکَ بِالْعُبُودِیَّهِ

پس برگشته‏اند دلها به سوى سینه‏ها از تفحّص نمودن به خالص نمودن یگانگى ترا و تحقیق نمودن بى‏همتائى ترا در حالى که به بندگى تو اقرار دارند

وَ اَنَّکَ  اَنتَ اللَّهُ، اَنتَ اللَّهُ، اَنتَ اللَّهُ، لَا إِلَهَ إِلَّا اَنتَ

و به آن که تو خدائى، تو خدائى، تو خدائى، نیست خدائى مگر تو

وَ اَسئَلُکَ بِالْأسْمَاءِ الَّتِی تَجَلَّیْتَ بِهَا لِلْکَلِیمِ عَلَى الْجَبَلِ الْعَظِیمِ

و درخواست میکنم ترا به نامهائى که ظاهر نموده‏اى تو آنها را براى موسى بر کوه بزرگ،

فَلَمَّا بَدَا شُعَاعُ نُورِ الْحُجُبِ مِنْ بَهَاءِ الْعَظَمَهِ خَرَّتِ الْجِبَالُ مُتَدَکْدِکَهً لِعَظَمَتِکَ وَ جَلَالِکَ وَ هَیْبَتِکَ وَ خَوْفاً مِنْ سَطْوَتِکَ  رَاهِبَهً مِنْکَ‏ 

پس چون ظاهر شد شعاع روشنى حجاب‏هاى تو از روشنى بزرگى تو کوه‏ها از هم پاشیدند در حالى که هموار گردیدنداز جهت بزرگى و جلال تو و دور باشى تو و از جهت ترس از قهر تو در حالى که از تو ترسانند

فَلَا إِلَهَ إِلَّا أنتَ   فَلَا إِلَهَ إِلَّا أنتَ    فَلَا إِلَهَ إِلَّا أنتَ

پس نیست خدائى مگر تو پس نیست خدائى پس نیست خدائى مگر تو،

وَ  أسئَلُکَ بِالاِسمِ الَّذِی فَتَقْتَ بِهِ رَتْقَ عَظِیمِ جُفُونِ عُیُونِ النَّاظِرِینَ

ودرخواست مى‏کنم ترا به نامى که به برکت آن به هم چسبیدن شدید پلک‏هاى چشم‏هاى نگاه‏کنندگان را گشوده‏اى،

الَّذِی بِهِ تَدْبِیرُ حِکْمَتِکَ وَ شَوَاهِدُ حُجَجِ اَنبِیَائِکَ یَعْرِفُونَکَ بِفِطَنِ الْقُلُوبِ وَ اَنتَ فِی غَوَامِضِ سَرِیرَاتِ الْغُیُوبِ 

آنچنان نامى که تدبیر دانش تو و شاهدان دلیلهاى پیغمبران تو به اوست،ایشان ترا به زیرکى دل‏هاى خود مى‏شناسند و حال آن که تو در پوشیده‏هاى نهانى‏هاى غیوب هستی.

اَسئَلُکَ بِعِزَّهِ ذَلِکَ الاِسْمِ اَن تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

درخواست مى‏کنم ترا به عزّت آن نام که رحمت فرستى بر محمّد و بر آل محمّد

وَ اَن تَصْرِفَ عَنِّی جَمِیعَ الْآفَاتِ وَ الْعَاهَاتِ وَ الْاَعرَاضِ وَ الْاَمْرَاضِ وَ الْخَطَایَا وَالذُّنُوبِ

و آن که بازدارى از من همه آفتها و بلاها وعارضه‏ها و بیماریها و خطاها و گناهان

وَ الشَّکِّ وَ الشِّرْکِ‏ وَ الْکُفْرِ وَالنِّفَاقِ وَ الشِّقَاقِ وَ الْغَضَبِ وَ الْجَهْلِ وَ الْمَقْتِ وَ الضَّلَالَهِ وَ الْعُسْرِ وَ الضِّیقِ وَ فَسَادِ الضَّمِیرِ وَ حُلُولِ النَّقِمَهِ

و شک و شرک‏ و کفر و عداوت و نفاق و گمراهى و نادانى و بغض و غضب و پریشانى و تنگدستى و بدى اعتقاد و وارد شدن عقوبت

وَ شَمَاتَهِ الْاَعدَاءِ وَ غَلَبَهِ الرِّجَالِ

و سرزنش دشمنان و مسلّط شدن مردان را ،

إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعاءِ لَطِیفٌ لِمَا تَشَاءُ وَ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ یااَرحَمَ الرّاحِمین.

بدرستى که تو شنواى دعائى، برای آنچه که خواهى ، مهربانى و درود فرست بر محمّد و بر آل محمّد ، ای مهر بان ترینِ مهربانان.

***********************************************************

سید بن طاووس در کتاب شریف مهج الدعوات از امیرالمؤمنین علیه السلام این دعا را با فضایل و فواید زیادی نقل می کند که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم قسم یاد کردند که اگر کسی خدا را به اسماء موجود در این دعا بخواند دعایش مستجاب است و برای هر حاجتی ازجمله آمرزش گناهان، رفع غم و اندوه و ظلم و تعدّی و کفایت از ظالمان ، شفای مجنون و آسانی وضع حمل، رفع گرسنگی و تشنگی، و حفظ خانه ازآتش سوزی، بسیا ر مؤثر است و … دعای احتجاب از ادعیه ای است که اولیا همتی تمام در خواندن آن داشتند. مرحوم آیت الله سید عبدالکریم کشمیری رحمه الله می فرمودند:« پدرم به من گفت اگر خواندن این دعا را ترک کنی تو را عاق می کنم و خود ایشان به آن مقید بودند و گاهی در روز ، هفت بار آن را می خواندند و سزوار است که در هر مرتبه خواندن دعا صدقه مختصری بپردازند».

(بحارالانوار، محمد باقر مجلسی، ج۹۱، ص۴۰۲).