آقا عجّل علی ظهورک

جز تو کسی نیست هوادار ما——— مونس ما، یاور ما ، یار ما

هَلْ مِنْ مُعِینٍ فَأُطِیلَ مَعَهُ الْعَوِیلَ وَ الْبُکَاءَ هَلْ مِنْ جَزُوعٍ فَأُسَاعِدَ جَزَعَهُ إِذَا خَلا هَلْ قَذِیَتْ عَیْنٌ فَسَاعَدَتْهَا عَیْنِی عَلَى الْقَذَى
شده صبح جمعه من و تو ، دل گرفتار روی ماهت شد
اسیر آن خال هاشمی ، مستمند نیمه نگاهت شد
کدامین صحرا تو خیمه زدی ، تا که آواره سوی آن باشم
گدای دلخسته را بنگر ، سائل خاک خیمه گاهت شد
اسیر دردم نما مهدی بیابانگردم نما مهدی یا اباصالح یا ابا صالح
شده صبح جمعه من و تو ، کی شود یارم از سفر آیی .
سحر خیز کعبه دل من شمع محفل من ، کی ز در آیی .
به گرمی دست با کرمت آشنایم کن ، مبتلایم کن .
به پیش چشم گدای غریب می شود آیا جلوه گر آیی .
اسیر دردم نما مهدی بیابانگردم نما مهدی یا ابا صالح یا ابا صالح .
شده صبح جمعه من و تو ای نگار دلم با وفا مهدی .
دلم خواهد همره ره تو شوم تا دیار آل عبا مهدی .
بگیری دست مرا ببری تا قدمگاه کوثر نیلی .
مرا در آن کوچه های جفا با غمت سازی آشنا مهدی .
سحر خیز تربت مادر ، اذان گوی غربت مادر ، یا ابا صالح،یا ابا صالح
اسیر دردم نما مهدی، بیابانگردم نما مهدی ،یا ابا صالح یا ابا صالح
نصیب ما شد پریشانی، شدم همچو تو بیابانی ،یا ابا صالح یا ابا صالح
بگو هستی در کجا مهدی،به جان زهرا بیا مهدی یا ابا صالح یا ابا صالح
*********************************************************************
همه جا بروم به بهانه تو که مگر برسم در خانه تو
همه جا دنبال تو می گردم که تویی درمان همه دردم
یا ابا صالح مددی مولا

نشوم به جز از تو گدای کسی بی ولای تو من نکشم نفسی
که تو لیلای من مجنونـی همه هستی من دلخونـی
یا ابا صالح مددی مولا

اگرم نبود دل لایق تو نظری که دلم شده عاشق تو
به خدا هستی همه هستم به تو دل بستم به تو دل بستم
یا ابا صالح مددی مولا

دل خود زده ام گره بر در تو چه شود که رسم بر محضر تو
من نا قابل به تو دل بستم نکشی دامان خود از دستم
یا ابا صالح مددی مولا
نشوم به جز از تو گدای کسی بی ولای تو من نکشم نفسی

که تو لیلای من مجنونی همه هست من دلخونی یا ابا صالح مددی مولا

*************
عمری به انتظار نشستم نیامدی

چشم از همه بغیر تو بستم نیامدی

ای مایه امید بشر ، رشته امید

از هرکسی بجز تو گسستم نیامدی

ای خضر راه گمشدگان در مسیر عشق
چشم انتظار هرچه نشستم نیامدی

ای سرو سرفراز گلستان زندگی
دیدی مگر حقیرم و پستم نیامدی

گفتی دل شکسته بود جای من فقط
این دل به خاطر تو شکستم نیامدی

با حلقه های موی تو گفته ام شبی
ای حلقه امید بدستم نیامدی

عمری در آرزوی تو آخر شد و هنوز

در آرزوی روی تو هستم نیامدی

مست گناه، مرد حقیقت نمی شود
دیدی همیشه غافل و مستم نیامدی

زندان تن کلید ندارد بغیر مرگ
چون از رگ حیات نرستم نیامدی

من «خسرو» مدیحه سرای توام چرا ؟

دیدی زجام عشق تو مستم نیامدی ؟

شاعر : احسان محسنی فر

** **

گرفته بلبل دلم بهانه بهار را

خوانده به گوش آسمان ترانه بهار را

درخت انتظار من دوباره قد کشیده است

اگر چه مرغ طاقتش از آشیان پریده است

اگر چه بسته خارغم گره به ساقه های دل

ولی هنوز یاد اوست که می دهد شفای دل

شب است و غیبت سحر و ماه پشت ابرها

به روی صبر غنچه ها چکیده شبنم دعا

شکفته غنچه دلم در آرزوی دیدنش

شکوفه نذر کرده ام به لحظه رسیدنش

**************

با صد امید بر در این خانه آمدم
اقرار می کنم که تو خوبی ومن بدم
لایق نبوده ام که کند دعوتم کسی
مولا کریم بود که بی دعوت آمدم
مردودتر ز من، نبود بنده ای ولی
باور نمی کنم که تو مولا کنی ردم

عشق تورابه قیمت دنیا نمی دهم

دنیا کم است بلکه به عقبا نمی دهم

دهها هزاریوسف اگربخشدم جهان

تاری زموی یوسف زهرا ، نمی دهم

یک قطره اشک نیمه شبم را زبهرتو

بر صـد هـزار لوء لوءِ لا لا ، نمی دهم

یک ذرّه ای زخاک کفِ پایِ آن نگار

من بر بهشت وکوثر وطوبی نمی دهم

یک لحظه گر نصیب شود دیدن رخت

آن لحظه را ، به عمر دو دنیا نمی دهم

من طوق بندگی تو دارم به گردنم

این رشته ر ا ، به عقد ثریّا نمی دهم

مشکوی باغ وصل توباشد بهشت من

این عیش را به عیش مهنّا نمی دهم