سوره حمد یا فاتحه الکتاب
[«اعوذ باللّه من الشیطان الرجیم» : پناه مىبرم به خداوند متعال از شیطانى که از درگاه احدیت رانده شده است.]بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ (۱)
۱- باغیشلیان مهربان آللهین آدی ایله.
(ابتداءوآغازمیکنم،استعانت میجویم)به نام خداوند بسیاربخشنده بسیار مهربان)(۱)
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَلَمِینَ(۲)
۲- حمد و ستایش عالم لرین (ملک لر، انسانلار، جن لر، حیوانلار و جانسیز اشیالر عالمینین) اداره ائده نی، یاراداراق نظمه سالان و مطلق حکمداری اولان اللاّها مخصوص دور .
تمام حمدها و ستایش ها و ثناها ، ویژه خداوندی است که پروردگار جهان و جهانیان است.(۲)
الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ(۳)
۳- (رحمت و مهربانلیقی بو دنیادا هامیا، آخرتده ایسه یالنیز مومینلره شامیل اولان) رحملی و مهربان آللاّها.
بسیار بخشنده و بسیار مهربان . (۳)
مَالِکِ یَوْمِ الدِّینِ(۴)
۴- جزا گونونون صاحب و حکمدارینا.
مالک (و صاحب ) روز جزا (یعنی رستاخیز و قیامت) است . (۴)
إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاکَ نَسْتَعِینُ(۵)
۵- (پروردگارا!) یالنیز سنه عبادت ائدیر و یالنیز سندن کمک دیله ییریک.
(پروردگارا) تنها تو را مىپرستیم ، و تنها تو را مددکار (خویش) میگیریم(و بس).(۵)
(وکمک خواهی ما از دیگران تنها به اذن و رضایت تو است)(توجّه:یاری خواستن از
افراد،غیرازیاورگرفتن اشخاص است)(اتکاء وامیدوارى ما فقط بتو است نه بغیر تو)(۵)[۱]
اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ(۶)
۶- بیزی (عقیده، علم، اخلاق، و عمل لرده) دوغرو یولا هدایت (و همین یولدا دایانیقلی) ائت !
ما را به راه راست هدایت فرما. (۶)
صِرَاطَ الَّذِینَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِمْ غَیْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَیْهِمْ وَ لَا الضَّالِّینَ(۷)
۷- (پیغمبرلر و اونلارین حقیقی آردیجیلاری کیمی) نعمت وئردی یین کسلرین – (سنین) غضبینه دچار اولمامیش و آزمامیشلارین یولونا !
راه آنان که به آنها انعام فرمودى،نه راه کسانى که برآنها خشم فرمودى ونه گمراهان (۷)
۱- اگر به استناد این آیه بگویند که درخواست کمک از غیر شرک است میگوئیم خداوند خود در قرآن کریمش می فرماید : (المائده : ۲ )- …. تَعاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَ التَّقْوى وَ لا تَعاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ ….. (و باید با یکدیگر در نیکوکارى و تقوا کمک کنید نه بر گناه و ستمکارى.) و معنای آن این است که خداوند خود به امر قبیحی فرمان داده باشد ، ( الإسراء : ۴۳ ) سُبْحانَهُ وَ تَعالى عَمَّا یَقُولُونَ عُلُوًّا کَبیراً = خدا از آنچه (مشرکان نادان) مىگویند بسیار برتر و منزه تر است. (۴۳) .پس آنچه شرک است کمک خواستن از غیری است که رضای پروردگار در آن نیست ومعنی اتّکاء به غیر نیز همین است .