سوره حمد یا فاتحه الکتاب
[«اعوذ باللّه من الشيطان الرجيم» : پناه مىبرم به خداوند متعال از شيطانى كه از درگاه احديت رانده شده است.]بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ (1)
1- باغیشلیان مهربان آللهین آدی ایله.
(ابتداءوآغازميكنم،استعانت ميجويم)به نام خداوند بسیاربخشنده بسیار مهربان)(1)
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَلَمِينَ(2)
2- حمد و ستایش عالم لرین (ملک لر، انسانلار، جن لر، حیوانلار و جانسیز اشیالر عالمینین) اداره ائده نی، یاراداراق نظمه سالان و مطلق حکمداری اولان اللاّها مخصوص دور .
تمام حمدها و ستايش ها و ثناها ، ويژه خداوندی است كه پروردگار جهان و جهانيان است.(2)
الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ(3)
3- (رحمت و مهربانلیقی بو دنیادا هامیا، آخرتده ایسه یالنیز مومینلره شامیل اولان) رحملی و مهربان آللاّها.
بسیار بخشنده و بسیار مهربان . (3)
مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ(4)
4- جزا گونونون صاحب و حکمدارینا.
مالك (و صاحب ) روز جزا (یعنی رستاخيز و قیامت) است . (4)
إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ(5)
5- (پروردگارا!) یالنیز سنه عبادت ائدیر و یالنیز سندن کمک دیله ییریک.
(پروردگارا) تنها تو را مىپرستيم ، و تنها تو را مددکار (خویش) میگیریم(و بس).(5)
(وکمک خواهی ما از دیگران تنها به اذن و رضایت تو است)(توجّه:یاری خواستن از
افراد،غیرازیاورگرفتن اشخاص است)(اتكاء واميدوارى ما فقط بتو است نه بغير تو)(5)[1]
اهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ(6)
6- بیزی (عقیده، علم، اخلاق، و عمل لرده) دوغرو یولا هدایت (و همین یولدا دایانیقلی) ائت !
ما را به راه راست هدايت فرما. (6)
صِرَاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَ لَا الضَّالِّينَ(7)
7- (پیغمبرلر و اونلارین حقیقی آردیجیلاری کیمی) نعمت وئردی یین کسلرین – (سنین) غضبینه دچار اولمامیش و آزمامیشلارین یولونا !
راه آنان كه به آنها انعام فرمودى،نه راه كسانى كه برآنها خشم فرمودى ونه گمراهان (7)
1- اگر به استناد این آیه بگویند که درخواست کمک از غیر شرک است میگوئیم خداوند خود در قرآن کریمش می فرماید : (المائدة : 2 )- …. تَعاوَنُوا عَلَى الْبِرِّ وَ التَّقْوى وَ لا تَعاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ ….. (و بايد با يكديگر در نيكوكارى و تقوا كمك كنيد نه بر گناه و ستمكارى.) و معنای آن این است که خداوند خود به امر قبیحی فرمان داده باشد ، ( الإسراء : 43 ) سُبْحانَهُ وَ تَعالى عَمَّا يَقُولُونَ عُلُوًّا كَبيراً = خدا از آنچه (مشركان نادان) مىگويند بسيار برتر و منزه تر است. (43) .پس آنچه شرک است کمک خواستن از غیری است که رضای پروردگار در آن نیست ومعنی اتّکاء به غیر نیز همین است .