آرمان مهدویت مذهبی ، اعتقادی
طبق کتاب مقدس یهودیان، از هبوط آدم ۸۰۰۰ سال می‌گذرد، و حضرت ابراهیم نیز در حدود ۱۹۰۰ سال پیش از میلاد مسیح می‌زیسته که با روایات اسلامی نیز سازگار است. در حالی که مطالعات باستان شناسی، کشاورزی ۱۲ هزار پیش را نشان می‌دهد و طبق مطالعات یهودیان، از طوفان نوح نیز ۶ هزار سال می‌گذرد. در هر حال نسل بشر چگونه منتشر شد، و هنگام طوفان، تکلیف مردمان در نقاط دیگر مثل امریکا و … چه شد؟
پایگاه پاسخگویی به سؤالات و شبهات (ایکس – شبهه): حالا چرا باید گزاره‌های یهودیان ملاک گرفته شود و تمامی گزاره‌های تاریخی مورخین به یهودیان نسبت داده شود؟! نمی‌گوییم تمامی جملات کتب مقدس تحریف شده است، اما بالاخره عمق تحریف تا جایی بوده که خدای کتب یهودیان، خدایی است که از خلقتش پشیمان شده است!
«خداوند پشیمان شد که انسان را بر زمیـن ساخته بود و در دل خود محزون گشت و خداوند گفـت: انسان را که آفریده‌ام، از روی زمین محو سازم…» (پیدایش، ۶/۶ و ۷) »
الف – طبق مطالعه‌ی تاریخ انبیا، با توجه به این که حضرت نوح علیه السلام، نسل سوم یا چهارم حضرت آدم علیه السلام بوده است . نوح بن متوشلخ بن اخنوخ (ادریس) بن یارد بن مهلا ییل بن قینان بن انوش بن شیث بن آدم علیهم السلام.
طبق اقوال تاریخی، تولد حضرت نوح علیه السلام، ۱۶۴۲سال پس از هبوط آدم و حوا علیهماالسلام به زمین بوده است.
●- طبق همین مطالعات، حضرت ابراهیم علیه السلام، نسل سوم یا چهارم نوح (ع) می‌باشد، و آغازگر دوره سوم نبوت بوده‌اند. ابراهیم بن تارخ بن ناحور بن سروج بن رعوبن فالج بن عابربن شالخ بن ارفخشد بن سام بن نوح علیهم السلام.
علی بن حسین مسعودی می‌نویسد: «از تولد ابراهیم ـ علیه السلام ـ تا وفات موسی ـ علیه السلام ـ ۵۴۵ سال بوده است و از وفات موسی ـ علیه السلام ـ تا اسارت بنی اسرائیل ۱۰۹ سال و از اسارت بنی اسرائیل تا تولد مسیح ـ علیه السلام ـ ۹۷۸ سال و از تولد مسیح ـ علیه السلام ـ تا هجرت پیامبر ۶۲۹ سال و ۳۶۱ روز (۶۳۰ سال) بوده است.
(مسعودی، علی بن حسین، التنبیه و الاشراف، ترجمه پاینده، ابوالقاسم، تهران، علمی و فرهنگی، ۱۳۶۵ش، ص۱۹۲)
همین مورخ در قول دیگرش آورده است: از تولد حضرت ابراهیم ـ علیه السلام ـ تا ظهور حضرت موسی ـ علیه السلام ـ 565 سال و از خروج بنی اسرائیل تا سال چهارم پادشاهی سلیمان و زمان بنای بیت المقدس ۳۳۶ سال و از بنای بیت المقدس تا پادشاهی اسکندر ۷۱۷ سال و از پادشاهی اسکندر تا تولد مسیح ۳۶۹ سال و از تولد مسیح تا تولد پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ ۵۳۱ سال بوده است.(همان)
●- بنابراین طبق این اقوال، از زمان حضرت آدم تا حضرت ابراهیم علیهماالسلام 5272 سال گذشت و از ایشان تا کنون تاکنون ۳۹۴۸ سال می‌گذرد که در مجموع برابر با ۹۲۲۰ سال می‌باشد؛ که البته این ارقام تقریبی می‌باشند.
ب – اما به لحاظ علمی، قدمت انسان عصر حاضر از نگاه علم آمار نیز مطالعه شد. یعنی جمعیت حاضر، با توجه به متوسط تعداد اولاد در هر نسل، طول عمر و متوسط چگونگی آنها در نسل‌های گذشته محاسبه شد تا به عدد یک زوج (آدم و حوا) برسد، و پاسخ همین بین ده تا دوازده هزار سال بوده است.
●- اما در عین حال، اسکلت‌ها یا آثار حیاتی از دویست و سیصد هزار سال پیش، یا حتی بیش از یک میلیون سال و بیشتر نیز کشف شده است و معلوم می‌شود مربوط به همان موجودات گذشته که به مراتب بیش از میمون شبیه آدم بودند می‌باشند که همه منقرض شده‌اند و حضرت آدم از نسل آنها نبوده است، بلکه مستقلاً و به عنوان سرآغاز نسلی جدید و متفاوت، و با قابلیت خلیفه الهی و برخوردار از عقل، فطرت، بصیرت، اختیار و اراده، از خاک خلق شده است.
مرحوم صدوق از امام باقر (ع) روایت کرده که فرمودند: “خداى عزوجل از روزى که زمین را آفریده، هفت عالم را در آن خلق (و سپس منقرض کرده است) که هیچ یک از آن عوالم از نسل آدم ابوالبشر نبوده‌اند و خداى تعالى همه آنها را از پوسته روى زمین آفرید و نسلى را بعد از نسل دیگر ایجاد کرد و براى هر یک، عالمى بعد از عالم دیگر پدید آورد تا در آخر، آدم ابوالبشر را بیافرید و ذریه‌اش را از او منشعب ساخت. (خصال۲/۶۵۲/ح۵۴).
در روایتی از امیرالمؤمنین علیه السلام نقل شده که خلقت آدم، هفت هزار سال پس از خلقت “جنّ و نسناس” در زمین بوده است. و گفته شده که “نسناس”ها، شباهت‌هایی با “بشر” داشتند.
محل هبوط حضرت آدم علیه السلام
پس از دقت به این که “هبوط” با “فرود آمدن” متفاوت است، و “هبوط” پایین آمدن جایگاه و مقام است، اما “فرود”، آمدن آنها به زمین است، اشاره می‌شود که برخی از روایات اشاره دارد که پس از هبوط حضرت آدم و حوا از بهشتی که در آن بودند ، هر دو در مکه فرود آمدند. حضرت آدم بر کوه صفا و حضرت حوا بر کوه مروه فرود آمدند.
مرحوم علامه طباطبایی در این باره می‌فرمایند: «کوه صفا را از آن جهت به این نام خوانده‌اند که صفی الله، یعنی برگزیده خدا (حضرت آدم) بر آن فرود آمد و کوه مروه را از آن رو به این نام نامیده‌اند که مراه، یعنی زن (همسر حضرت آدم) بر آن فرود آمد. (المیزان، ج ۱ص ۳۹)
پراکندگی بشر در زمین، هنگام طوفان نوح
بیان شد که تولد حضرت نوح علیه السلام، ۱۶۴۲سال پس از فرود آدم و حوا علیهماالسلام به زمین بوده است و ایشان نسل سوم حضرت آدم علیه السلام بوده‌اند. طوفان نیز پس از ۹۳۵ سال دعوت ایشان و تکذیب مردمان رخ داد، یعنی حدود ۲۵۰۰ سال پس از آدم علیه السلام.
پس با توجه به عمرهای طولانی هزار یا پانصد ساله در آن زمان، و در عین حال برخورداری از ده، بیست یا حتی پنجاه فرزند، جمعیت بشر در آن زمان، آنقدر زیاد نبوده که جماعاتی از آنان به چین یا امریکای شمالی رفته باشند. بنابراین، چه سیل تمام زمین را فرا گرفته باشد و چه منطقه‌ی معینی را زیر آب برده باشد، نسل بشر در یک منطقه‌ی محدود و نزدیک به هم می‌زیسته است. به عنوان مثال مانند آسیای غربی (که به خطا به آن خاورمیانه) گفته می‌شود.
انتشار مجدد نسل بشر
بنابراین، همگان در آن طوفان و سیل از بین رفتند و معلوم است که همگان در محدوده‌ی می‌زیسته‌اند که دعوت انبیای الهی به آنان رسیده و تکذیب کرده بودند که عذاب شدند. لذا طبق آیات قرآن کریم، نسل بشر، از همان بازماندگان در کشتی نوح علیه السلام انتشار یافت، افرادی که همه مؤمن بودند، اما سپس ازدیاد یافتند، منتشر شدند و باز برای آنها نیز پیامبران و اولیایی آمدند و برخی ایمان آوردند و برخی تکذیب کردند و کافر شدند.
«وَنَجَّیْنَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ * وَجَعَلْنَا ذُرِّیَّتَهُ هُمُ الْبَاقِینَ» (الصافات، ۷۶ و ۷۷)
ترجمه: و او و خاندانش را از اندوه بزرگ رهایى بخشیدیم * و فرزندانش را همان بازماندگان (روى زمین) قرار دادیم.
