پاسخ ۳ پرسش قرآنی :

پاسخ ۳ پرسش قرآنی :

با توجه به آیه «البقره : ۱۲۴   وَ إِذِ ابْتَلى‏ إِبْراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتی‏ قالَ لا یَنالُ عَهْدِی الظَّالِمینَ = و چون ابراهیم را خداوند او با تکالیفى امتحان کرد واو آنها را انجام داد خداوند فرمود من تو را امام و مقتداى مردم مى‏کنم ابراهیم گفت: آیا از فرزندان من هم؟ خداوند فرمود: عهد من (امامت) به ظالمان نمى‏رسد.»
۱- اگر کسی در مدتی از عمر خود مرتکب گناهی شده باشد و سپس از آن توبه نماید، آیا مشمول عنوان ظالم می گردد؟ اگر پاسخ منفی است، چگونه شیعیان عصمت امام قبل از احراز مقام امامت را نیز لازم می دانند؟
۲- و نهایت چیزی که از آیه استفاده می شود، این است که رسیدن به درجه امامت که مقامی است فراتر از نبوت مشروط به عصمت است، بنابر این، امامتی که در آیه ذکر گردیده، مقامی است مربوط به برخی از انبیا، که پس از طی مراحلی از کمال به ان نایل می شوند. از این رو ربطی به گونه ای از امامت که مورد نزاع بین شیعه و سنی است، ندارد.
۳- همچنین ایه ۷۴سوره فرقان« الفرقان : ۷۴= وَ الَّذینَ یَقُولُونَ رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّیَّاتِنا قُرَّهَ أَعْیُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقینَ إِماماً = و آنان هستند که گویند: پروردگارا، ما را زنان و فرزندانى مرحمت فرما که مایه چشم روشنى ما باشند، و ما را (سر خیل پاکان و) پیشواى اهل تقوا قرار ده» که می گویند، اگر امامت از طرف خداوند است، پس چرا در این ایه ازخداوند خواسته شده است که : ما را پیشوای پرهیز- کاران قرار ده.
با تشکر از شما

پاسخ :

با سلام ، احتراماً در پاسخ به سئوالات فوق به استحضار می رساند:

۱-     در یک انحصار عقلی انسانها از دو حال خارج نیستند ، یا عاقبت بخیرند و بهشتی ،و یا عاقبت به شرّند و جهنّمی . در این حال مقام حضرت ابراهیم والاتر از آن است که برای فرزندان جهنمی خود امامت بخواهد پس درخواست ایشان فقط شامل بهشتی هاست واین هم از دوحال خارج نیست:

 یا انسان بهشتی گناههائی کرده و توبه نموده و بخشیده شده

و یا معصوم است و هیچ گناهی ندارد. اینجاست که پاسخ خداوند ،مومنین بهشتی غیر معصوم را برای امامت نفی و تنها امامت معصومین از ذریه ابراهیم علیه السّلام را می پذیرد.

امّا اینکه شیعیان چگونه عصمت امامان را قبل از احراز امامت نیز لازم میدانند، خداوند در قرآن کریمش انبیائی را معرفی می فرماید که از هنگام ولادت نبیّ هستند و معصوم همچنانکه حضرت عیسی علیه السّلام در گاهواره می فرماید : « مریم : ۳۰   قالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ آتانِیَ الْکِتابَ وَ جَعَلَنی‏ نَبِیًّا »عیسى گفت: من بنده خدا هستم، به من کتاب داده و مرا پیغمبر کرده است.

۲-    عزیزم ، انحصار مقام امامت ، آنهم تنها به برخی از انبیاء دلیل می خواهد در حالیکه قرآن کریم میان امامان هدایت فرقی قائل نشده و برای تمام امتها در طول تاریخ امامی را واجب قرار داده و فرموده است : «الإسراء : ۷۱   یَوْمَ نَدْعُوا کُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ » ( یاد کن روزى را که هر جمعیت را با امامشان مى‏خوانیم،) حال اگر این امت بدنبال امامانی که به هدایت الهی هدایت نمی کنند رفته باشند مورد باز خواست قرار گرفته و آتش در انتظار آنهاست :

«القصص :۴۱ – وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّهً یَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَ یَوْمَ الْقِیامَهِ لا یُنْصَرُونَ » (آنها را امامانى گرداندیم که به آتش مى‏خواندند و در روز قیامت یارى نمى‏شوند) یاران آتش بدنبال امامان غیر هدایتگر بوده اند لذا در قیامت هم امام آنها امامانی هستند که آنها را بسوی آتش خواهند برد .

۳-    امامت و پیشوائی مردم در آیه مورد اشاره جنابعالی بدست خداست ، و پیامبر خدا هم آنرا از خدا درخواست می کند. ونیز می فرماید : «اللیل : ۱۲-إِنَّ عَلَیْنا لَلْهُدى‏ » (هدایت انسانها بر عهده ما است) لذا انتخاب هادی هم بدست اوست: «القصص:۶۸   وَ رَبُّکَ یَخْلُقُ ما یَشاءُ وَ یَخْتارُ ما کانَ لَهُمُ الْخِیَرَهُ سُبْحانَ اللَّهِ وَ تَعالى‏ عَمَّا یُشْرِکُونَ » ( پروردگار تو بخواهد مى‏آفریند و آنچه بخواهد اختیار مى‏کند، مردمان را اختیارى نیست، خدا از آنچه شریک قرار مى‏دهند پاک و بالاست.) آری اختیار مردم در چهار چوب تکلیف و اختیار خودشان است و خدا بهتر میداند که سرپرستی مردم را بدست چه کسانی و در صلب چه کسانی قرار دهد : «الأنعام :۱۲۴-…اللَّهُ أَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسالَتَهُ …» (خدا مى‏داند که رسالت خود را در کدام محل قرار مى‏دهد)

موفق باشید – احمدی اصل