پاسخ 3 پرسش قرآنی :
با توجه به آیه «البقرة : 124 وَ إِذِ ابْتَلى إِبْراهيمَ رَبُّهُ بِكَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّي جاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّيَّتي قالَ لا يَنالُ عَهْدِي الظَّالِمينَ = و چون ابراهيم را خداوند او با تكاليفى امتحان كرد واو آنها را انجام داد خداوند فرمود من تو را امام و مقتداى مردم مىكنم ابراهيم گفت: آيا از فرزندان من هم؟ خداوند فرمود: عهد من (امامت) به ظالمان نمىرسد.»
1- اگر کسي در مدتي از عمر خود مرتکب گناهي شده باشد و سپس از آن توبه نمايد، آيا مشمول عنوان ظالم مي گردد؟ اگر پاسخ منفي است، چگونه شيعيان عصمت امام قبل از احراز مقام امامت را نيز لازم مي دانند؟
2- و نهايت چيزي که از آيه استفاده مي شود، اين است که رسيدن به درجه امامت که مقامي است فراتر از نبوت مشروط به عصمت است، بنابر اين، امامتي که در آيه ذکر گرديده، مقامي است مربوط به برخي از انبيا، که پس از طي مراحلي از کمال به ان نايل مي شوند. از اين رو ربطي به گونه اي از امامت که مورد نزاع بين شيعه و سني است، ندارد.
3- همچنين ايه 74سوره فرقان« الفرقان : 74= وَ الَّذينَ يَقُولُونَ رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّيَّاتِنا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقينَ إِماماً = و آنان هستند كه گويند: پروردگارا، ما را زنان و فرزندانى مرحمت فرما كه مايه چشم روشنى ما باشند، و ما را (سر خيل پاكان و) پيشواى اهل تقوا قرار ده» که مي گويند، اگر امامت از طرف خداوند است، پس چرا در اين ايه ازخداوند خواسته شده است که : ما را پيشواي پرهيز- کاران قرار ده.
با تشکر از شما
پاسخ :
با سلام ، احتراماً در پاسخ به سئوالات فوق به استحضار می رساند:
1- در یک انحصار عقلی انسانها از دو حال خارج نیستند ، یا عاقبت بخیرند و بهشتی ،و یا عاقبت به شرّند و جهنّمی . در این حال مقام حضرت ابراهیم والاتر از آن است که برای فرزندان جهنمی خود امامت بخواهد پس درخواست ایشان فقط شامل بهشتی هاست واین هم از دوحال خارج نیست:
یا انسان بهشتی گناههائی کرده و توبه نموده و بخشیده شده
و یا معصوم است و هیچ گناهی ندارد. اینجاست که پاسخ خداوند ،مومنین بهشتی غیر معصوم را برای امامت نفی و تنها امامت معصومین از ذریه ابراهیم علیه السّلام را می پذیرد.
امّا اینکه شیعیان چگونه عصمت امامان را قبل از احراز امامت نیز لازم میدانند، خداوند در قرآن کریمش انبیائی را معرفی می فرماید که از هنگام ولادت نبیّ هستند و معصوم همچنانکه حضرت عیسی علیه السّلام در گاهواره می فرماید : « مريم : 30 قالَ إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتانِيَ الْكِتابَ وَ جَعَلَني نَبِيًّا »عيسى گفت: من بنده خدا هستم، به من كتاب داده و مرا پيغمبر كرده است.
2- عزیزم ، انحصار مقام امامت ، آنهم تنها به برخی از انبیاء دلیل می خواهد در حالیکه قرآن کریم میان امامان هدایت فرقی قائل نشده و برای تمام امتها در طول تاریخ امامی را واجب قرار داده و فرموده است : «الإسراء : 71 يَوْمَ نَدْعُوا كُلَّ أُناسٍ بِإِمامِهِمْ » ( ياد كن روزى را كه هر جمعيت را با امامشان مىخوانيم،) حال اگر این امت بدنبال امامانی که به هدایت الهی هدایت نمی کنند رفته باشند مورد باز خواست قرار گرفته و آتش در انتظار آنهاست :
«القصص :41 – وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ لا يُنْصَرُونَ » (آنها را امامانى گردانديم كه به آتش مىخواندند و در روز قيامت يارى نمىشوند) یاران آتش بدنبال امامان غیر هدایتگر بوده اند لذا در قیامت هم امام آنها امامانی هستند که آنها را بسوی آتش خواهند برد .
3- امامت و پیشوائی مردم در آیه مورد اشاره جنابعالی بدست خداست ، و پیامبر خدا هم آنرا از خدا درخواست می کند. ونیز می فرماید : «الليل : 12-إِنَّ عَلَيْنا لَلْهُدى » (هدايت انسانها بر عهده ما است) لذا انتخاب هادی هم بدست اوست: «القصص:68 وَ رَبُّكَ يَخْلُقُ ما يَشاءُ وَ يَخْتارُ ما كانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ سُبْحانَ اللَّهِ وَ تَعالى عَمَّا يُشْرِكُونَ » ( پروردگار تو بخواهد مىآفريند و آنچه بخواهد اختيار مىكند، مردمان را اختيارى نيست، خدا از آنچه شريك قرار مىدهند پاك و بالاست.) آری اختیار مردم در چهار چوب تکلیف و اختیار خودشان است و خدا بهتر میداند که سرپرستی مردم را بدست چه کسانی و در صلب چه کسانی قرار دهد : «الأنعام :124-…اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسالَتَهُ …» (خدا مىداند كه رسالت خود را در كدام محل قرار مىدهد)
موفق باشید – احمدی اصل