ابوالفضل العباس

حضرت ابوالفضل، ۱۴ سال و چهل وهفت روز با پدر بزرگوارش علی علیه‌السلام زیست.^۱

۹ سال و چهار ماه و هفده روز امامت برادر بزرگوارش امام حسن مجتبی علیه‌السلام را پذیرفت.^۲

بیست و چهار بهار از حیات پرفروع عباس می‌گذشت که امام حسین علیه‌السلام به امامت رسید و از این پس تا پایان عمر خویش (۳۴ سالگی) ولایت پذیری عاشق بود. ^۳

گفته‌اند: سن حضرت عباس هنگام ازدواج، بیست سال بوده است و با لُبابه دخترِ عبدالله بن عباس (که پسرعموی پیامبر بود) ازدواج کرد.^۴

براساس نظر مشهور تاریخ نگاران، ثمره این ازدواج، ۲ فرزند به نام عبیدالله و فضل‌الله است.^۵

برادران تنی حضرت عباس، عبدالله و جعفر و عثمان بودند که همگی در کربلا به شهادت رسیدند. عبدالله ۲۵ سال، جعفر ۱۹ سال و عثمان۲۱ سال داشت.^۶

اینکه به او «ابوالفضل» می گفتند، به خاطر یکی از این دو علت است: ۱٫ پسری به نام فضل داشت؛ ۲٫ چون سراسر زندگی درخشان آن حضرت، پر از فضل و فضیلت بود؛ مگر نه اینکه ابوالفضل یعنی پدر فضیلتها.^۷

نام مبارک قمر بنی هاشم عباس علیه‌السلام، بنا بر حروف ابجد ۱۳۳ است.

بارها و بارها تجربه نشان داده اگر کسی برای برآورده شدن حاجت و رفع گرفتاری خود، پس از نماز روز جمعه، ۱۳۳ بار بگوید: «یا کاشِفَ الکَربِ عَن وَجهِ الحُسینِ؛ اِکشِف لی کَربی بِحَقّ اخیکَ الحُسَین؛ ای عباسی که اندوه را از چهره حسین برطرف ساختی! اندوه مرا به حق برادرت حسین برطرف کن.» انشاءالله حاجت او برآورده می‌شود.^۸

تنظیم: گروه دین و اندیشه – حسین عسگری

۱-   سپهسالار عشق، صص ۲۴ و ۴۶ و ۴۸ و ۸۲٫

۲-   همان.

۳-   همان.

۴٫  ابوالفضل هادیمنش، ماه در فرات، مرکز پژوهشهای اسلامی صدا و سیما، صص ۲۳ و۲۴٫

۵٫  همان.

۶٫  محمدمحمدی اشتهاردی، پرچمدار نینوا، صص ۱۶۲ و ۱۶۱٫

۷٫  همان.

۸٫ امیرحسین علیقلی،هفتاد و دو درس زندگی از سیره عملی ابوالفضل العباس، ص۶۴٫