صفات یهود و فشار دولتها :
گوستاولوبون فرانسوى مىگوید : اگر ما بخواهیم صفات یهود را در چند کلمه خلاصه کنیم، باید بگوئیم : یهود مانند انسانهائى هستند که تازه از جنگل وارد شهر شدهاند و همیشه از صفات انسانى بىبهره بودند، چرا که همچون پستترین مردم روى زمین زندگى مىکنند (۱) .
بنى اسرائیل همیشه مردمى وحشى، سفاک و بىغیرت بوده، حتّى در زمانى که خود آنها بر کشورهاى خود حکومت مىکردند، باز هم از سفاکى خود دست بر نداشتهاند، بىپروا وارد جنگ شده و چون از پاى در مىآمدند، به یک مشت خیالات غیرانسانى وبىاساس پناه مىبردند.خلاصه آنکه هیچ فرقى میان یهود و حیوانات نمىتوان گذاشت(۲).
برجستهترین صفات یهود، چنانچه قرآن بیان مىکند از قرار ذیل است.
۱- قساوت و توحش:
چنانچه خداوندمتعال مىفرماید: ( ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُکُمْ مِنْ بَعْدِ ذلکْ فَهِىَ کَالْحِجَارَهِ اَوْ أشَدُّ قَسْوَهً وَ إنَّ مِنَالحِجَارهِ لَما یَتَفَجَّرُ مِنْهُ الأنْهارُ وَ اِنَّ مِنْها لَما یَشَّقَّقُ فَیَخْرُجُ مِنْهُ الْماءُ وَ اِنَّ مِنْها لَما یَهْبِطُ مِنْ خَشْیَهِ اللَّهِ وَ مَا اللَّهُ بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ) (۳) پس با این معجزه بزرگ باز چنان سخت دل شدند که دلهایشان چون سنگ یا سختتر از آن شد چه آنکه از پاره سنگها نهرها بجوشد و برخى دیگر سنگها بشکافد و باز آبى از آن بیرون آید و پارهاى از ترس خدا فرود آیند (اى سنگدلان بترسید که) خدا از کردار شما غافل نیست. و در جاى دیگر مىفرماید:
(فَبِما نَقْضِهِمْ میثاقَهُمْ لَعَنّاهُمْ وَ جَعَلْنَا قُلُوبَهُم قَاسِیَهً یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ نَسُوا حَظّا مِمّا ذُکِّرُوا بِهِ وَلا تَزالُ تَطّلِعُ عَلى خائِنَهٍ مِنْهُمْ اِلاّ قَلیلاً مِنْهُم) (۴) = ترجمه : پس چون بنى اسرائیل پیمان شکستند آنان را لعنت کردیم ودلهایشان را سخت گردانیدیم (که موعظه در آنها اثر نکرد) کلمات خدا را از جاى خود تغییر مىدادند و از بهره آن کلمات که به آنها داده شد در (تورات) نصیب بزرگى را از دست دادند و دائم بر خیانتکارى و نادرستى آن قوم مطّلع مىشوى جز قلیلى از آنها که با ایمان و نیکوکارند.
قساوت قلب و سنگدلى آنها را تاریخ در تمام اعصار و قرون خود روشن کرده است.
(کاسیوس) در کتاب۷۸ خود در فصل۳۲ در حوادث سال۱۱۷ م، مىنویسد:… مطابق همین تاریخ یهود در غرب دریاى طرابلس به رهبرى ( آندریا ) بـراى کشتن رومیهاویونانیهاخروج کرده همه راازدم تیغ گذراندند،سپس خونهایشان راآشامیده، گوشتهایشان را خوردند،سرهاواستخوانها را قطعه قطعه کرده و به سگها دادند.
خیلى از ما را هم مجبور کردند که یکدیگر را مثل حیوانات بکشیم. تعداد آن کسانى که در این کشتار به قتل رسیدند به۲۲۰۰۰۰ نفر رسید.
و همانند این کشتار را در مصر و قبرس به رهبرى (آرتمیون) تکرار کردند و در این کشتار هم۲۴۰۰۰۰ نفر به قتل رسیدند.
در (سافیل) واقع در اسپانیا ، ۱۳۸ مسیحى را به یکى از مقابر دور از شهر برده و آنها را با گلوله مجروح و سپس زنده به گور کردند، بطوریکه دستهایشان از قبر بیرون مانده و برخى از اجساد بطور کامل زیر خاک پنهان نشده بود.
البته این قساوت قلب براى یهود، تازگى ندارد و حتّى در همین جنگ اخیر (۱۹۶۷م) مسلمانان و اسرائیل هنگامى که آنها بر بیتالمقدّس پیروز شدند، به یکى از قریههاى نزدیک شهر حمله برده و مردم بىدفاع و بىگناه از ترس به مسجد پناه بردند. ولى یهود مگر مسجد مىفهمد؟ وقتى همه مردم وارد مسجد شدند هلىکوپترها بر فراز مسجد به پرواز در آمده و دهها نفر از مردم بىگناه و بىدفاع را با مواد منفجره به خون خودآغشته نموده وآتش زدند(۵).
۲- کشتن انبیاءالله:
قرآن مجید در این باره مىفرماید: (وَلَقَدْ اتَیْنا مُوسَى الْکِتابَ وَقَقَّیْنا مِنْ بَعْدِهِ بِالرُّسُلِ وَ اتَیْنا عیسَى ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّناتِ وَأیَّدْناهُ بِرُوح الْقُدُسِ أفَکُلَّما جائَکُمْ رَسُولٌ بِما لا تَهْوى اَنْفُسَکُمُ اسْتَکْبَرْتُمْ فَفَریقا کَذَّبْتُمْ وَ فَریقا تَقْتُلُونَ)(۶)
و ما به موسى کتاب تورات را عطا کردیم و از پى او پیغمبران را فرستادیم و عیسى(ع) پسر مریم را به ادلّه روشن، حجّتها دادیم و او را به واسطه روحالقدس اقتدار و توانائى بخشیدیم، آیا هر پیامبرى که بر خلاف هواى نفس شما اوامرى از جانب خدا آورد از امرش سرپیچى کرده از راه حسد گروهى را تکذیب مىکنید و گروهى را مىکشید؟
همچنین مىفرماید: (وَاِذا قیلَ لَهُم امِنُوا بِما أَنْزَلَ اللَّهُ قالوُا نُؤْمِنُ بِما اُنْزِلَ عَلَیْنا وَ یَکْفُرُونَ بِما وَرآءَهُ وَ هُوَ الحَقُّ مُصَدِّقا لِما مَعَهُمْ قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ اَنْبیاءَ اللَّهِ مِنْ
قَبْلُ اِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ)(۷)
و چون به یهود گفته شد ایمان بیاورید به قرآنى که خدا براى (هدایت بشر) فرستاده، پاسخ دادند که تنها به تورات، چون به ما نازل شده ایمان مىآوریم و به غیر تورات کافر مىشوند در صورتى که قرآن حقّ است و کتاب آنها را تصدیق مىکند، بگو اى پیغمبر اگر شما در دعوى ایمان به تورات راستگو بودید به کدام حکم تورات قبل از این پیغمبران را کشتید؟
و باز قرآن مىفرماید: (لَقَدْ اَخَذْنا میثاقَ بَنى اسْرائیلَ وَاَرْسَلْنا اِلَیهِمْ رُسُلا کُلَّما جآئَهُمْ رَسُولٌ بِما لا تَهْوى اَنْفُسُهُمْ فَریقاً کَذَّبُوا وَ فَریقاً یقتُلوُنَ)(۸)
از بنى اسرائیل پیمان گرفتیم (که خدا را اطاعت کنند) و پیامبرانى بر آنها فرستادیم (که احکام خدا بیاموزند) هر رسولى آمد چون بر خلاف هواى نفس آنها گفت، گروهى را تکذیب کرده و گروهى را کشتند.
عجیب آنکه کشتن پیامبران آنقدر در بین آنها معمول شده بود که صورت طبیعى به خود گرفته بود، چنانچه در روایات است که یهود مابین طلوع فجر تا طلوع آفتاب۷۰ پیامبر را سر بریدند و سپس دکانهاى خود را باز مىکردند مثل اینکه هیچ کارى نکردهاند(۹)
ازجمله پیامبرانى که بدست آنها به قتل رسیدند،یحیى و زکریّا(علیهماالسلام)
بودند که فقط بخاطر آنکه آنها را از فحشاء و منکرات منع مىکردند مستحق قتل شدند.
چنانچه مىخواستند (هارون) جانشین حضرت موسى (ع) را به قتل برسانند. و براى عیسى(ع) چوبههاى دار نصب کردند.
و از همه بزرگتر آنکه پیامبر اسلام(ص) را شهید کردند چنانچه در تواریخ مىنویسند: پس از فتح خیبر همسر (سلام بن مشکم) یهودى که ظاهرا اسلام آورده بود طعامى از گوشت ران گوسفند مهیّا کرده، و به خدمت رسول اکرم (ص)فرستاد،پیامبرخدا(ص) که هیچ وقت عادت نداشت غذا را تنها میل کند، (بِشر بن براء) را دعوت کرد بِشر هم دست برده و قطعهاى از آن گوشت را خورد و مقدارى از آن را جوید، یک مرتبه لقمه را از دهان انداخته، فریاد زد (به خدا قسم که این گوشت به من خبر مىدهد که مسموم است) ولى آن زهر آنقدر قوى بود، که بِشر را در همان جا به قتل رسانیده و پیامبر اکرم (ص) را پس از چند هفته شهید کرد(۱۰).
)غزوه خیبر در سال هفتم هجری رخ داده و رسول اکرم اولا بعد از آن ماجرا ۴سال زنده بودند ثانیا به نقل تواریخ رسول خدا از آن غذا اصلاً نخوردند و با سمّ دیگران…..شهید شدند- احمدی اصل( .
۳- دروغ، افتراء، تحریف:
قرآن مىفرماید: ( وَدَّتْ طائِفَهٌ مِنْ اَهْلِ الْکِتابِ لَوْ یُضِلُّونَکُمْ وَ ما یُضِلّوُنَ اِلاّ اَنْفُسَهُمْ وَ ما یَشْعُرونَ)(۱۱)
گروهى از اهل کتاب انتظار و آرزوى آن دارند که شما را گمراه کنند، به آرزو نخواهند رسید و این را نمىفهمند.
و مىفرماید: (یا اَهْلَ الْکِتابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْباطِلِ وَ تَکْتُمُونَ الْحَقَّ وَ اَنْتُمْ تَعْلَمُونَ)(۱۲)
اى اهل کتاب چرا حقّ را به باطل مشبه مىسازید تا چراغ حقّ را به باد شبهات خاموش کنید در صورتى که به حقّانیّت آن آگاهید.
(مِنَ الَّذینَ هادُوایُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ عَنْ مَواضِعِهِ وَ یَقُولُونَ سَمِعْنا وَ عَصَیْنا وَاسْمَعْ غَیْرَ مُسْمَعٍ وَ راعِنا لَیّا بِاَلْسِنَتِهِمْ وَ طَعْناً فِىالدّینِ وَلَوْاَنَّهُمْ قالُوا سَمِعْنا وَ اَطَعنا وَاسْمَعْ وَانْظُرْنالَکانَ خَیْرا لَهُمْ وَ اَقْوَمَ وَلکِنْ لَعَنَهُمُاللَّهُ بَکُفْرِهِمْ فَلایُؤْمِنُونَ اِلاّ قَلیلاً)(۱۳).
ترجمه : گروهى از یهود کلمات خدا را از جاى خود تغییر داده و مىگویند: فرمان خدا را شنیده و از آن سر مىپیچیم و ( به زبان جسارت با تو خطاب مىکنند ) مىگویند بشنو که کاش شنوا باشى و گویند ما را رعایت کن و گفتار شان زبان بازى و تمسخر به دین است و اگر به احترام مىگفتند که ما فرمان حقّ را شنیده و تو را اطاعت کنیم و تو سخن ما بشنو و به حال ما بنگر، آنان را نیکوتر بود و به صواب نزدیکتر. خدا آنها را چون کافر شدند لعنت کرد که به جز اندکى از آنها ( لایق رحمت خدا نیستند ) ایمان نمىآورند.
(….مِنَالَّذینَ هادُوا سَمّاعُونَ لِلْکَذِبِ سَمّاعُونَ لِقَوْمٍ آخَرینَ لَمْ یَأتُوکَ یُحَرِّفُونَ الْکَلِمَ مِنْ بَعْدِ مَواضِعِهِ…)(۱۴)
ترجمه : …و نیز اندوهگین مباش از یهودانى که جاسوسى کنند، سخنان فتنه خیز به جاى کلمات حق تو به آن قومى که از کبر نزد تو نیامدند، مىرسانند ( مانندیهودان خیبر ) ( آنهاازدشمنى وعنادبه اسلام کلمات حقّ را بعد ازآنکه به جاى خودمقرّر گشت ) به میل خویش تغییر دهند.
۴- مکر و خدعه:
این دو صفت دو عصاى ضخیمى است که همیشه یهود در کارهاى خود بر آنها تکیه مىکنند. مکر و خدعه در ذات هر یهودى است، در هرکجا و در هرکارى که انجام مىدهد با او همراه مىباشد.
قرآن مىفرماید : (وَ مَکَرُوا وَ مَکَرَاللَّهُ وَاللَّهُ خَیْرُالْمکِرینَ)(۱۵)
یهود با خدا مکر کردند، خدا هم در مقابل با آنها مکر کرد و از همه کس خدا بهتر مکر تواند کرد.
(یا اَیُّهاالرَّسُول لایَحْزُنْکَ الَّذینَ یُسارِعُونَ فِىالْکُفْرِ مِنَالَّذینَ قالُوا آمَنّا بِاَفْواهِهِمْ وَلَمْ تُؤْمِنْ قُلُوبُهُمْ…)(۱۶)
اى پیغمبرغمگین ازآن مباش که گروهى ازآنان که به زبان اظهارایمان کنند و به دل ایمان نیاورند به راه کفر مىشتابند.
۵- مال اندوزى و ثروت پرستى:
وقتى که موسى(ع) براى آوردن الواح به کوه طور رفت و سامرى گوسالهاى از طلا و نقره براى آنها ساخت، از آن روز تا به امروز ثروت بزرگترین معبود یهود است.
هر یهودى سعى مىکند مالهاى جهان را تحت اختیار خود در آورد و ازاین راه اختیار دار مردم باشد.
خداوند متعال مىفرماید: (وَلَقَدْ جائَکُمْ مُوسى بِالبَیِّناتِ ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَ اَنْتُمْ ظالِمُونَ)(۱۷)
و با آن همه آیات و دلایل روشن که موسى براى شما آشکار نمود باز گوساله پرستى اختیار کردید در غیاب او، که مردمى سخت ستمکار بودید.
(وَ تَرى کَثیرا مِنْهُمْ یُسارِعُونَ فِىالاِثْمِ وَالْعُدْوانِ وَ اَکْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ ماکانُوا یَعْمَلُونَ)(۱۸)
بسیارى از آنها را بنگرى که در گناه و ستمکارى و خوردن حرام مىشتابند، بسیار کار بدى را پیشه خود ساختهاند.
۶- پیمان شکنى و نقض عهد:
اگر امکان داشت تا پیمان شکنى را مجسّم کنیم… مىبایستى به یهود نگاه کرد. چه پیمانها و عهدهائى را که زیر پا نهادند و شرافت انسانیّت را لگدمال نمودند؟
هنگامى که پیامبر اسلام(ص)خندق راحفر کردومانع عبورسپاه کفارشد، یهود (بنى قریظه)که هم پیمان رسول الله(ص) بودند یک جلسه اضطرارى تشکیل داده و با خود قرار گذاشتند، که آنها از پشت بر لشکر اسلام حمله کنند و هم از طرف دیگرکفار بر آنها حملهور شوند تا بدین وسیله اسلام را از ریشه نابود سازند ، ولى سرانجام لشکر أحزاب شکست خورد و این بار نوبت این قبیله خائن رسید.
پیامبر اکرم(ص) مدّت۲۵ روز آنها را محاصره کرد، تا بالاخره تسلیم شدند.
بعد از آن۷۰۰ مرد سلحشور را دربند کرده خدمت پیامبر اسلام(ص) آوردند، پیامبر اکرم فرمود: هرکس را که مىخواهید انتخاب کنید تا در باره شما قضاوت کند. آنها (سعد بن معاذ) را که قبلا از همان قبیله خیانت کار بود انتخاب کردند، سعد که طبیعت آنها را مىدانست أمر کرد، تا تمام مردها را گردن زده و زنهایشان را اسیر کنند. هنگامى که پیامبر خدا (ص) قضاوت سعد را شنید، فرمود: بخدا قسم حکم تو مطابق حکم خدا بود (۱۹)
۷- فساد اخلاق:
فساد اخلاق، یکى از وسائل شرافتمندانه پیشرفت یهود است و به قول هیتلر هر دُملى را که انسان بشکافد خواهد دید که میلیونها یهودى داخل آن مشغول فسادند (۲۰)
قرآن مجید مىفرماید: ( لُعِنَ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ بَنى اِسْرائیلَ على لِسانِ داوُدَ وَ عیسَى ابْنَ مَرْیَمَ ذلِکَ بِما عَصَوْا وَ کانُوا یَعْتَدُونَ کانُوا لا یَتَناهَوْنَ عَنْ مُنْکَرٍ فَعَلُوهُ لَبِئْسَ ما کانُوا یَفْعَلوُنَ ) (۲۱)
کافران بنى اسرائیل به زبان داود و عیسى بن مریم مورد لعن و نفرین واقع شدند که نافرمانى حکم خدا کرده و از حکم حقّ سرکشى کردند، آنها هیچگاه از کار زشت خود (با آن همه پند و اندرز رسولان) دست بر نداشتند و آنچه مىکنند چقدر زشت و ناشایسته است.
۸- ربا خوارى:
قرآن مجید در این باره مىفرماید:
(فَبِظُلْمٍ مِنَالَّذینَ هادُوا حَرَّمْنا عَلَیْهِمْ طَیِّباتٍ اُحِلَّتْ لَهُمْ وَ بِصَدّهِمْ عَنْ سَبیلِ اللَّهِ کَثیرا وَاَخْذِهِمُ الرِّبوا وَقَدْ نُهُوا عَنْهُ وَاَکْلِهِمْ اَمْوالَ النّاسِ بِالْباطِلِ وَ اَعْتَدْنا لِلْکافِرینَ مِنْهُمْ عَذابا اَلیما)(۲۲)
پس به جهت ظلمى که یهود (در باره پیامبران و عیسى(ع) و در حقّ خود) کردند و هم بدین جهت که بسیارى از مردم را از راه خدا منع نمودند، ما نعمتهاى پاکیزه خود را که بر آنان حلال بود، حرام کردیم و از این جهت که ربا مىگرفتند، در حالى که از آن نهى شده بودند، نیز از این رو که اموال مردم را به باطل (مانند رشوه و خیانت و سرقت) مىخوردند. و ما براى کافران آنها عذابى دردناک مهیّا ساختیم.
این شمهاى از صفات رذیله و برجسته یهود است و شاید همین عادات و روشهاى ناپسند بوده که همیشه آنها را تحت فشار دولتها قرار مىداد و همین سبب شد که یهود را از بیشترین کشورهاى جهان اخراج کنند.
در سال۱۲۹۰ میلادى یهود، مردم (انگلستان) را بستوه در آورد، در نتیجه (ادوارد) فرمان داد که همه آنها را از کشور انگلستان بیرون کنند و در اعلامیهاى که از طرف او منتشر شد آمده بود که: یهود باید قبل از عید قدسین از کشور انگلستان خارج شوند و چنانچه کسى از این تاریخ خارج نشود او را اعدام کرده و به دار آویزان کنندو جسدش را چهار قسمت بنمایند.
در اثر این فرمان، تعداد۱۶۰۰۰ یهودى که ساکن انگلستان بودند آنجا را ترک کرده و تمام اموال آنها مصادره شد.
پس از این تاریخ مدّت۴۰۰ سال ورود یهود به انگلستان ممنوع بود، تا آنکه (کرمویل) در سال۱۶۵۷ میلادى تحت شرائطى اجازه داد که وارد کشور انگلستان شوند(۲۳)
در همین سال براى نخستین بار به یهود اجازه داده شد که اوّلین کنیسه خود را در لندن بنا کنند.
و فقط در سال۱۶۷۴ به یهود (آمریکا) که در آن وقت یکى از مستعمرات بریتانیا بود اجازه دادند که علنا عبادت کنند. و در سال۱۸۴۱ اولین روزنامه یهودى در انگلستان منتشر شد.
در کشور فرانسه (لویس اغسطس) یهود را از آن کشور بیرون کرد وتا مدّت ۲۰ سال از ورود آنها جلوگیرى نمود. و در عهد (فیلیپ زیبا) براى دومین بار آنها را از فرانسه بیرون کرده و تمام دارائیهاى آنها را مصادره نمود. و در سال۱۳۴۱ میلادى، مردم بر علیه یهود شورش کرده و هزاران یهودى را سر بریدند، این شورش چندین سال ادامه داشت، بطوریکه در سال۱۳۹۴ یک یهودى در کشور فرانسه وجود نداشت.
در سال۱۴۹۲ به آنها اجازه داده شد که وارد فرانسه شوند، ولى تا اواسط قرن شانزدهم به آنها اجازه سکونت در شهر را ندادند(۲۴)
یهود چندین بار در کشور (آلمان) طرد شدندکه آخرین مرتبه بدست هیتلر انجام گرفت و مدّت۱۲ سال وحشت ناکترین شکنجهها را از طرف نازیها تحمّل کردند.
ما نمىدانیم هیتلر روى چه اساسى آنها را نابود کرد، ولى همین قدر مىدانیم که یهود ملتى پست و بىشرافت است و انسانیّت از دست او زخمهاى زیادى بر تن دارد و آنچه بر سرش آمده کیفر خونریزیهاى او نخواهد بود.
در کشور (اسپانیا) در تاریخ۳۱ مارس سال ۱۴۹۲ (فردیناند) اعلامیهاى صادر کرده و در آن از یهود خواست که تا آخر ماه یولیو این کشور را براى همیشه ترک گویند، در اثر این فرمان تعداد۵۰۰۰۰۰ یهودى از اسپانیا خارج شدند.
همچنین از کشورهاى (شوروى سابق، لهستان، ایتالیا، روم، بلغارستان، سویس و مجارستان) یهود چندین بار طرد و اخراج شدند.
منبع : دنیا بازیچه یهود ،
تالیف : مرحوم آیت الله سید محمد حسینی شیرازی
********************************************
۱- (الیهود فى تاریخ الحضارات الاولى)، ترجمه عادل، قاهره۱۹۵۰٫
۲- همان مدرک، صفحه۵۸٫
۳- سوره بقره، آیه۷۴٫
۴- سوره مائده، آیه۱۳٫
۵- این خبر در تمام رادیوها و روزنامهها و جرائد آن زمان منتشر شد.
۶- سوره بقره، آیه۸۷٫
۷- سوره بقره، آیه۹۱٫
۸- سوره مائده، آیه۷۰٫
۹- قصص الانبیاء.
۱۰- موقف علماءالاسلام منالیهود، صفحه۲۹، مکتب اسلام شماره ۳، سال۹، صفحه۱۶۲،معروف این است که پیامبر درموقع بیمارى خودچنین مىفرماید: این بیمارى از آثار غذاى مسمومى است که آن زن یهودى پس ازفتح خیبر براى من آورد.زیرااگرچه پیامبر اولین لقمه را بیرون انداخت،ولى آن زهرباآب دهان پیامبر کمى مخلوط شدوروى دستگاههاى بدن آن حضرت اثر خود را گذارد. (( برای پی بردن به توطئه اصحاب سقیفه در مسموم کردن رسول خدا و شیوع دروغین انجام این عمل توسط زن یهودی و آشکار شدن مظلومیت رسول الله حتی در محیط داخل خانه خود به لینک زیر :
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=1084
ویا : http://jamal212.blogfa.com/post/106 مراجعه فرمائید.احمدی اصل))
۱۱- سوره آل عمران، آیه۶۹٫
۱۲- سوره آل عمران، آیه۷۱٫
۱۳- سوره نساء، آیه۴۶٫
۱۴- سوره مائده، آیه۴۱٫
۱۵- سوره آل عمران، آیه۵۴٫
۱۶- سوره مائده، آیه۴۱٫
۱۷- سوره بقره، آیه۹۲٫
۱۸- سوره مائده، آیه۶۲٫
۱۹- قصص الانبیاء.
۲۰- (تاریخ آلمانیا الهتلریه)، جلد۱٫
۲۱- سوره مائده، آیه۷۸ و۷۹٫
۲۲- سوره نساء، آیه۱۶۰ و۱۶۱٫
۲۳- مجله (الآداب)، ۱۱/۱۹۵۷، صفحه۴۳٫
۲۴- (خَطَر الیهودیه العالمیه على الإسلام والمسیحیه)، صفحه۱۱۴٫