جمعه , ۱۰ فروردین ۱۴۰۳
آخرین مطالب
خانه » آیا تا قرن چهارم از عصمت انبیاء خبری بوده است؟

آیا تا قرن چهارم از عصمت انبیاء خبری بوده است؟

برخی مخالفین عصمت انبیاء با نادیده گرفتن همه آیات و روایات گفته اند: تا قرن چهارم کسی از عصمت انبیاء و ائمه(ع) سخن نگفته و این عقیده ، ابداعی علمای شیعه است ، در حالی که روایات پیامبر خدا و اهل بیت(ع) انباشته از چنین ادّعاهایی است. برای مثال:

«عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص یَقُولُ:أَنَا وَعَلِیٌّ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ وَ تِسْعَهٌ مِنْ وُلْدِ الْحُسَیْنِ مُطَهَّرُونَ مَعْصُومُونَ ـ ابن عباس گوید:شنیدم از رسول خداکه فرمودند :من و علی وحسن و حسین و نه نفر از فرزندان حسین پاک شدگان و معصومان هستیم. » (بحار الأنوار ،ج‏۲۵ ،ص۲۰۱)

و امام صادق (ع) فرمودند: « الْأَنْبِیَاءُ وَ أَوْصِیَاؤُهُمْ لَا ذُنُوبَ لَهُمْ لِأَنَّهُمْ مَعْصُومُونَ مُطَهَّرُونَ.-انبیاء و اوصیای آنان گناهی ندارند چون آنان معصومان و پاک شدگان هستند. »( بحار الأنوار،ج‏۲۵ ،ص۱۹۹ )

رسول اکرم (ص) فرمودند: « مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَنْظُرَ إِلَى الْقَضِیبِ الْأَحْمَرِ الَّذِی غَرَسَهُ اللَّهُ بِیَدِهِ وَ یَکُونَ مُتَمَسِّکاً بِهِ فَلْیَتَوَلَّ عَلِیّاً وَ الْأَئِمَّهَ مِنْ وُلْدِهِ فَإِنَّهُمْ خِیَرَهُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ صَفْوَتُهُ وَ هُمُ الْمَعْصُومُونَ مِنْ کُلِّ ذَنْبٍ وَ خَطِیئَه ــــ هر که خوش دارد نظر کند به شاخه ی سرخی که خداوند متعال با دست خود آن را کاشته است و می خواهد که به آن چنگ زند ، پس پیروی کند از علی و امامانی که از نسل اویند ؛ که همانا آنان بهترین انتخاب شده های خدای عزّ وجلّ و برگزیده و صافی شده ی او می باشند ؛ و ایشانند معصوم از هر گناه و خطایی. »( أمالی الصدوق ،ص۵۸۳ ،المجلس الخامس و الثمانون‏)

این سخنان ، از زبان نبی اکرم(ص) و امام صادق صادر شده اند نه از زبان علمای متأخّر شیعه ؛ پس انسان منصف چگونه می تواند ادّعا کند که مساله ی عصمت ، اختراع علمای متأخّر شیعه است . همچنین نبی اکرم (ص) در حدیث ثقلین که متواتر و مورد قبول همه ی مسلمین ـ اعمّ از شیعه و سنّی ـ است ، اهل بیت را در ردیف قرآن کریم قرار داده فرمودند: « إِنِّی تَارِکٌ فِیکُمُ الثَّقَلَیْنِ مَا إِنْ تَمَسَّکْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا بَعْدِی کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی أَهْلَ بَیْتِی وَإِنَّهُمَا لَنْ یَفْتَرِقَا حَتَّى یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْضَ. ــ همانا من دو چیز گران را در بین شما باقی می گذارم ؛ تا زمانی که به آن دو چنگ می زنید بعد از من هرگز گمراه نمی شوید؛آن دو،کتاب خدا وعترت واهل بیت من هستند ؛و هماناآن دو هرگز ازهمدیگرجدا نمی شوندتااینکه در کنار حوض بر من وارد شوند.»

اگر اهل بیت معصوم نباشند خودشان احتمال گمراهی خواهند داشت پس چگونه دیگران با تمسّک به آنها هرگز گمراه نمی شوند. کسی که خودش احتمال گمراه شدن دارد پیروان او به نحو اولی احتمال گمراه شدن دارند. همچنین کسی که احتمال معصیت یا خطا و سهو دارد نمی تواند همواره با قرآن باشد. یقیناً مراد از همراهی دائمی اهل بیت و قرآن ، همراهی ظاهری نیست بلکه مقصود این است که اهل بیت(ع) ذرّه ای از قرآن کریم تخطّی ندارند. اگر اهل بیت(ع) معصوم نباشند در موارد معصیت و خطا و سهو از قرآن جدا خواهند شد. قرآن کتابی است که هیچ انحراف و خطایی در او راه ندارد ؛ پس آنکه همواره با قرآن است تمام امورش منطبق بر قرآن خواهد بود. لذا امیر المومنین(ع) خود را زبان گویای خدا و اهل بیت را تجسّم قرآن قلمداد نموده فرمودند:« أَنَا عِلْمُ اللَّهِ وَ أَنَا قَلْبُ اللَّهِ الْوَاعِی وَ لِسَانُ اللَّهِ النَّاطِقُ … ـــ منم علم خدا و منم آن قلب الهیِ بی کران گنجایش و منم زبان گویای خدا … »( بحار الأنوار، ج‏۲۴ ،ص ۱۹۸) و فرمودند:« … فِیهِمْ کَرَائِمُ الْقُرْآنِ وَ هُمْ کُنُوزُ الرَّحْمَن… ـــ همه ی کرامتهای قرآن در اهل بیت است و آنان گنجهای خدای رحمان می باشند. … »( نهج البلاغه ، خطبه ۱۵۴)

همچنین نبی اکرم(ص) به نقل از راویان اهل سنّت فرمودند:« علىّ مع الحقّ و الحقّ مع علىّ لا یفترقان حتّى یردا علىّ الحوض یوم القیامه. ـــــ علی با حق است و حق با علی است ؛ از هم جدا نمی شوند تا روز قیامت در کنار حوض بر من وارد شوند.»(تاریخ بغداد ، خطیب بغدادی ، ج ۱۴ ،ص۳۲۲ / تاریخ مدینه دمشق ، ابن عساکر ، ج۴۲، ص۴۴۹). و فرمودند:« علیّ مع القرآن و القرآن مع علیّ و لن یفترقا حتّى یردا علیّ الحوض. ــــ علی با قرآن است و قرآن با علی است ؛ هرگز از هم جدا نمی شوند تا در کنار حوض بر من وارد شوند »(المستدرک ، حاکم نیشابوری ، ج۳ ،ص ۱۲۴ / المعجم الصغیر ، الطبرانی ، ج۱ ،ص ۲۵۵/کنزالعمال،المتقی الهندی ، ج۱۱ ، ص ۶۰۳)

خبرنامه آرمان مهدویت

جوابی بنویسید

ایمیل شما نشر نخواهد شد.خانه های ضروری نشانه گذاری شده است. *

*