مهر تو را به عالم امکان نمی دهم

مهر تو را به عالم امکان نمی دهم
این گنج پر بهاست من ارزان نمی دهم
گر انتخاب جنت و کویت به من دهند
کوی تو را به جنت و رضوان نمی دهم
نام تو را به نزد اجانب نمی برم
چون اسم اعظم است به دیوان نمی دهم
جان می دهم بشوق وصال تو یا حسین
تا بر سرم قدم ننهی جان نمی دهم
ای خاک کربلای تو مهر نماز من
آن مهر را به ملک سلیمان نمی دهم
مارا غلامی تو بود تاج افتخار
این تاج را به افسر شاهان نمی دهم
دل جایگاه عشق تو باشد نه غیر تو
این خانه خداست به شیطان نمی دهم
گرجرعه ای زآب فراتت شود نصیب
آن جرعه را به چشمه حیوان نمی دهم
تا سر نهاده ام چو مؤید بدرگهت
تن زیر بار منت دونان نمی دهم
شاعر:سیدرضا موید

مهر تورا به عالم امکان نمی دهم
این گنج پربهاست من ارزان نمى‏دهم
یک قطره از سرشگ که ریزم به یادشان
آن قطره را به گوهر غلطان نمى‏دهم
گر انتخاب جنّت و کوثر به من دهند
کوى تو را به جنّت و رضوان نمى‏دهم
نام تو را به نزد أجانب نمى‏برم
چون اسم أعظم است،به دیوان نمى‏دهم
من را غلامى تو بودتاج افتخار
این تاج را به افسر شاهان نمى‏دهم
دست طلب ز دامنشان من نمى‏کشم
دل را به غیر عترت و قرآن نمى‏دهم
دُرّ ولایتى که نهفتم ازو به دل
تابنده گوهرى است من ارزان نمى‏دهم
در عاریت سراى جهان!جان عاریت
جز در ثناى حضرت جانان نمى‏دهم
آل‏ على است جان ‏جهان و جهان ‏جان
بى مهرشان به قابض‏ جان،جان نمى‏دهم
جان مى‏دهم به شوق وصال تو یا على
تا بر سرم قدم ننهى جان نمى‏دهم
امروز هر کسى به بُتى جان سپرده است
من سر به غیر قبله ایمان نمى‏دهم