سه شنبه , 10 تیر 1404
آخرین مطالب
خانه » دروغ های بی حساب مردم بر خدا و اولیای او

دروغ های بی حساب مردم بر خدا و اولیای او

دروغ های بی حساب مردم بر خدا و اولیای او

 

در روایتی علقمه گويد به امام صادق ع عرض کردم يا ابن رسول الله مردم ما را بگناهان بزرگى نسبت دهند و ما از اين دلتنگ هستيم. فرمود اى علقمه پسند مردم را نتوان بدست آورد و زبانشان را نتوان ضبط كرد. حال شما چطور سالم بمانيد از آنچه پيغمبران خدا سالم نماندند؟! و نه رسولان او و نه حجتهاى او، يوسف را بزنا متهم نكردند؟ ايوب را بگرفتارى گناه خود متهم نكردند؟ داود را متهم نكردند كه دنبال پرنده‏اى رفت تا زن اوريا را ديد و عاشق او شد و شوهرش را جلو تابوت فرستاد تا كشته شد و آن زن را گرفت؟ موسى را متهم نكردند كه عنين است؟ (مردى ندارد) و او را آزردند تا خدا از آنچه گفتند تبرئه‏اش كرد و نزد خداوند آبرومند بود. همه انبياء را متهم نكردند كه جادوگرند و دنيا طلب بودند؟ مريم دختر عمران را متهم نكردند كه از مرد نجارى بنام يوسف آبستن شده پيغمبر ما را متهم نكردند كه شاعر و ديوانه است؟ متهمش نكردند كه عاشق زن زيد بن حارثه شده؟ و كوشيد تا او را بدست آورد، در روز بدر متهمش نكردند كه يك پتوى سرخ براى خود از غنيمت برگرفت؟ تا خدا آن قطيفه را عيان كرد و او را تبرئه نمود از خيانت و در قرآن نازل كرد «پيغمبرى نباشد كه از غنيمت بدزدد، هر كه از غنيمت بدزدد روز قيامت در بند وى باشد» (آل عمران 161) متهمش نكردند كه در باره پسر عمش على از روى هوى سخن ميگويد؟ تا خداى عز و جل آنها را تكذيب كرد و فرمود از هوى سخن نكند همانا وحى است كه به وى رسد، (نجم: 3) او را متهم نكردند كه بدروغ خود را رسول خدا ميداند؟ تا خدا باو فرستاد پيش از تو رسولانى تكذيب شدند و صبر كردند بر تكذيب خود و آزرده شدند تا يارى خدايشان آمد (انعام 24) روزى فرمود مرا ديشب بآسمان بردند، گفته شد بخدا همه شب از بسترش جدا نشده و آنچه در باره اوصياء گفتند بيش از اينست، سيد اوصياء را متهم نكردند كه دنيا جو و سلطنت طلب است و آشوب را بر راحت برمى‏گزيند و خون مردم را مى‏ريزد و اگر مرد خوبى بود خالد بن وليد مامور نميشد گردنش را بزند، او را متهم نكردند كه ميخواست دختر ابى جهل را بر سر فاطمه «ع» بگيرد و رسول خدا «ص» سر منبر از او بمسلمانان شكايت كرد و فرمود على ميخواهد دختر دشمن خدا را بر سر دختر پيغمبر خدا بزنى گيرد هلا فاطمه پاره تن منست و هر كه او را آزارد مرا آزرده و هر كه او را شاد كند مرا شاد كرده و هر كه او را خشمناك سازد مرا خشمناك ساخته.

سپس امام صادق فرمود ای علقمة چقدر سخنان مردم درباره علی علیه السلام عجیب است. چه قدر فرق است بین کسی که می گوید: علی علیه السلام ربّ معبود است و بین کسی که می گوید: او بنده گنهکار خدا است!! و به راستی که سخن آنان که عصیان را به علی علیه السلام نسبت می دهند؛ نزد او آسانتر [و زشتی و دل آزار بودنش کمتر] است از سخن کسی که ربوبیت را به او نسبت می دهد.

اى علقمه مگر نگفتند خداى عز و جل سومى سه تاست مگر او را مانند خلقش ندانستند مگر نگفتند كه او دهر است؟ نگفتند كه او چرخ است؟ مگر نگفتند كه جسم است نگفتند كه صورتست، تعالى اللَّه عن ذلك علوا كبيرا اى علقمه آن زبانها كه خدا را بنالايق ستايند چگونه از نكوهش شما بدان چه بد داريد باز ايستند از خدا يارى خواهيد و شكيبا باشيد، به راستى زمين از آن خداست و او را بارث هر كه از بندگانش خواهد بسپارد و عاقبت از آن متقيان است بنى اسرائيل هم بموسى گفتند پيش از آنكه تو بيائى در آزار بوديم و پس از آنهم كه آمدى در آزاريم خداى عز و جل فرمود بگو اى موسى اميد است كه پروردگارتان دشمنان را نابود كند و شما را در زمين بجاى او نهد و بنگرد چه كار خواهيد كرد. (اعراف 128 و 129)

 

?امالي الصدوق، مجلس22، ح3، نشر کتابچی: صص 104 و 105 (و ترجمه كمره‏اى، ص: 103)

 

منبع : تقابُل استدلالـْـ      ? @estedlale_Ma

خبرنامه آرمان مهدویت

2 نظر

  1. عالی بود مرسی که مطالب به این خوبی در وبسایتتون قرار می دهید

  2. سپاس از سایت آموزنده و خوبتون

جوابی بنویسید

ایمیل شما نشر نخواهد شد.خانه های ضروری نشانه گذاری شده است. *

*