آرمان مهدویت مذهبی ، اعتقادی
«وَ إِذِ ابْتَلى إِبْراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً قالَ وَ مِنْ ذُرِّیَّتی قالَ لا یَنالُ عَهْدِی الظَّالِمینَ»(بقره:۱۲۴)
وچون ابراهیم را پروردگارش با کلماتى بیازمود، و وى آن همه را به انجام رسانید (خدا به او) فرمود: من تو را پیشواى مردم قرار دادم. (ابراهیم) پرسید: از دودمانم (چطور)؟ فرمود: پیمان من به بیدادگران نمىرسد».
باچشم پوشى از نکات و درسهایى که در آیه وجود دارد، به این مطلب باید اشاره نمودکه در برابرآزمایشهاى مهمى که حضرت ابراهیم(ع)باآن روبرو شد و از عهدهى همهى آنان به خوبى برآمد،خداوند مقام «امامت» را که پاداش مهمى بود،به ایشان عطا فرمود.و درمقابل درخواست آن حضرت در خصوص بخشش این مقام به گروهى از دودمانش،فرمود:ظالمان به این مقام دست نخواهند یافت. و کاملاً روشن است، کسى که در حال ظلم باشد و یا دورهاى از عمر خویش را – هرچند در گذشته – در مسیر اشتباه و انحراف و… سپرى کرده باشد، از مصادیق ظالم خواهد بود.
ستمکار هرگز به امامت نمى رسد، زیرا مراد از ستمکار در آیه، مطلق کسانى مى باشند که ازآنهاهرنوع ظلمى(اعـم از ظـلم به خویشتن یا به دیگران )دربُرهه اى از زمان حیاتشان سرزده باشد.
اگرکسى بگوید که ازایـن آیـه همـین مقدار استفاده مى شود که ظالم در حال ظالم بـودنش به امامت نمى رسد،ولى دلالت نداردکه اگرتوبه کرد بعد از توبه هم نتواند به امامت برسد، در پاسخ مى گوییم :
مردم بر حسب تقسیم عقلى منحصر به چهار دسته انـد:
۱- یک دسته کسانى هستند که در تمام عمرشان ظالم و گنهکارند.(اهل جهنّم)
۲- دسته دوم کسانى اند که در تـمـام عـمـرشـان ظـلم (و گـناه ) مرتکب نمى شوند. (اهل بهشت)
۳- دسته سوم آنهایى هستند که فقط در ابتداى عمرشان ظالمند. (اهل بهشت)
۴- چهارم عکس دسته سوم،یعنى کسانى مى باشندکه فقط در آخر عمر به ظلم و ستم آلوده مى گردند. (اهل جهنّم)
شـاءن حضـرت ابراهیم(ع)بالاتراز این است که براى گـروه اول و چهارم(اهل جهنّم)از فرزندان و ذریاتش،ازخداوند امامت رابخواهد. پس دسته دوم و سوم(اهل بهشت)باقى مى مانند، کـه بـراى ایـن دو گـروه امامت را از خدا مى خواهد، و خدا هم امامت را از گروه سوم ، یعنى کـسـانـى کـه در آغـاز زندگى ظالم بوده وبعد از ظلم وگناه دست کشیده اند،نفى می کند؛و درنتیجه: شایستگى امامت فقط براى دسته دوم که در تمام عمر از ظلم و گناه مصون باشند ثابت مى شود.
بنابر این خلفا که بیشتر عمرشان در بت پرستی گذشته بود نمی توانند امام از سوی خداوند باشند واین مقام تنها شایسته امام امیرالمومنین علیه السّلام می باشدولاغیر
